ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΜΗΣ ΤΩΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΩΝ

H Ισπανία του 16ου αιώνα και η Ολλανδία του 17ου αιώνα αποτέλεσαν ισχυρές αυτοκρατορίες. Ωστόσο, η Μεγάλη Βρετανία από τον 18ο ως τα μέσα του 20ου αιώνα και, έκτοτε, οι Ηνωμένες Πολιτείες, είναι τα μόνα παραδείγματα παγκοσμιοποιημένων αυτοκρατοριών, πλούσιων σε πλουτοπαραγωγικές πηγές διάσπαρτες σε ολόκληρο τον κόσμο, οι οποίες μπορούν να τρέφουν φιλοδοξίες σε διεθνές επίπεδο χάρη σε ένα γιγαντιαίο δίκτυο στρατιωτικών βάσεων. Η Μεγάλη Βρετανία χρωστούσε τη δύναμή της στην υπεροχή του στόλου. Οι ΗΠΑ στη δυνατότητα καταστροφής μέσω βομβαρδισμών.

Εν τούτοις, οι στρατιωτικές νίκες δεν στάθηκαν ποτέ αρκετές για να εγγυηθούν την εσαεί επιβίωση των αυτοκρατοριών (...) Η Μεγάλη Βρετανία και οι Ηνωμένες Πολιτείες επωφελήθηκαν από ένα πρόσθετο πλεονέκτημα το οποίο θα μπορούσε να υπάρξει μόνο στα πλαίσια μιας παγκοσμιοποιημένης οικονομίας: κυριάρχησαν αμφότερες στη διεθνή βιομηχανία. Κατά κύριο λόγο εξαιτίας του σημαντικού μηχανισμού παραγωγής τους που τις έκανε «εργαστήρια του κόσμου». Έτσι, κατά τη δεκαετία του 1920 και εν συνεχεία μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, οι ΗΠΑ αντιπροσώπευαν περίπου το 40% της βιομηχανικής παραγωγής του πλανήτη. Σήμερα ακόμα, το ποσοστό αυτό κυμαίνεται μεταξύ 22% και 25%. Οι δυο αυτοκρατορίες είχαν γίνει επίσης πρότυπα τα οποία προσπαθούσαν να αντιγράψουν οι άλλες χώρες. Καθώς βρίσκονταν στο σταυροδρόμι της ροής των διεθνών συναλλαγών, οι αποφάσεις τους σχετικά με τον προϋπολογισμό, την οικονομία και το εμπόριο καθόριζαν το περιεχόμενο, τον όγκο και την κατεύθυνση της ροής αυτής. Τέλος, οι δυο χώρες έχουν ασκήσει μια δυσανάλογα μεγάλη πολιτιστική επιρροή, κυρίως χάρη στην εντυπωσιακή εξάπλωση της αγγλικής (...)

Διαφορά μεγέθους

Πέρα από αυτά τα κοινά σημεία, υπάρχουν αρκετές διαφορές μεταξύ των δυο χωρών. Η πλέον εμφανής έγκειται στο μέγεθός τους. Η Μεγάλη Βρετανία είναι νησί, όχι ήπειρος και δεν είχε ποτέ σύνορα, με την αμερικανική έννοια. Αποτέλεσε τμήμα διαφόρων ευρωπαϊκών αυτοκρατοριών: κατά τη ρωμαϊκή εποχή, μετά την κατάκτηση της Νορμανδίας και για ένα σύντομο διάστημα, όταν η Μαρία Τιδόρ παντρεύτηκε τον Φίλιππο τον Β' της Ισπανίας, το 1554. Δεν υπήρξε ποτέ το κέντρο αυτών των αυτοκρατοριών. Μόλις η χώρα άρχιζε να παράγει πλεόνασμα πληθυσμού, αυτό μετανάστευε ή ίδρυε αποικίες, μετατρέποντας τα βρετανικά νησιά σε σημαντική πηγή εξαγωγής μεταναστών. Οι ΗΠΑ, αντιθέτως, είναι κατά κύριο λόγο, χώρα υποδοχής που γέμισε τις απέραντες εκτάσεις της χάρη στην αύξηση του πληθυσμού της και χάρη σε σημαντικά κύματα μετανάστευσης τα οποία έως τη δεκαετία του 1880 προέρχονταν κατά κύριο λόγο από την Ανατολική Ευρώπη. Μαζί με τη Ρωσία, είναι οι μόνες αυτοκρατορίες που δεν γνώρισαν ποτέ τη διασπορά.

Λογικό επακόλουθο μιας εξάπλωσης που βασίζεται σε μια καθολική σχεδόν ταύτιση ανάμεσα στη χώρα και στην ήπειρο: αυτή είναι η αμερικανική αυτοκρατορία. Στους ευρωπαίους μετανάστες που ήταν συνηθισμένοι σε υψηλή πληθυσμιακή πυκνότητα, οι αμερικανικές εκτάσεις θα πρέπει να φαίνονταν απέραντες και συγχρόνως έρημες. Μια εντύπωση που ενισχύθηκε από τον ολικό σχεδόν αφανισμό των αυτοχθόνων πληθυσμών μέσω ασθενειών τις οποίες μετέδιδαν οι έποικοι είτε ακούσια είτε ηθελημένα. Αλλά, ο Ευρωπαίος, για να μην αναφερθούμε καν στην πεποίθησή του ότι εκείνη η γη αποτελούσε δώρο Θεού, έπρεπε να εξαλείψει τις νομαδικές φυλές για να επιβάλει το δικό του σύστημα οικονομίας και εντατικής καλλιέργειας. Κατά συνέπεια, το αμερικανικό σύνταγμα αποκλείει ρητά τους Ινδιάνους από το πολιτικό σώμα που σχημάτισαν εκείνοι που απολάμβαναν ένα «φυσικό δικαίωμα στα οφέλη της ελευθερίας».

Μια άλλη διαφορά με τη Μεγάλη Βρετανία και την Ευρώπη γενικότερα, είναι ότι οι ΗΠΑ δεν είδαν ποτέ τον εαυτό τους ως κομμάτι ενός διεθνούς συστήματος που αποτελείται από έθνη ανάλογης ισχύος. Η ίδια η έννοια της αποικίας δεν ήταν συμβατή με το συγκεκριμένο όραμα, καθώς το βόρειο τμήμα της αμερικανικής ηπείρου στο σύνολό του, συμπεριλαμβανομένου και του Καναδά, θα αποτελούσε στο τέλος μία και μοναδική χώρα. Εξ ου και οι ΗΠΑ, με εξαίρεση τη Χαβάη, ουδέποτε επιχείρησαν να ενσωματώσουν περιοχές που να μην είχαν ήδη εποικιστεί από Αγγλοσάξονες, όπως το Πουέρτο Ρίκο, η Κούβα ή τα νησιά του Ειρηνικού. Η αμερικανική ηγεμονία δεν θα μπορούσε να λάβει εκτός του ηπειρωτικού της εδάφους τη μορφή της βρετανικής αποικιακής αυτοκρατορίας ή της Κοινοπολιτείας. Την στιγμή που δεν είχε στείλει εποίκους στα πέρατα του κόσμου, δεν μπορούσε να αφήσει πίσω της κτήσεις, εκείνες τις λευκές αποικίες που είτε συμπεριλαμβάνοντας τους αυτόχθονες πληθυσμούς είτε όχι, κέρδιζαν σταδιακά την αυτονομία τους (όπως ο Καναδάς, η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία και η Νότια Αφρική). Μετά τη νίκη των Βορείων και αφότου οποιαδήποτε αποσχιστική απόπειρα από την Ένωση είχε καταστεί αδιανόητη σε νομικό, πολιτικό, ακόμα και ιδεολογικό επίπεδο, η αμερικανική δύναμη θα μπορούσε να εκδηλωθεί εκτός συνόρων μόνο μέσω ενός συστήματος δορυφορικών ή υποτελών κρατών.

Ο ρόλος της επανάστασης

Η δεύτερη θεμελιώδης διαφορά ανάμεσα στις δυο χώρες είναι ότι οι ΗΠΑ γεννήθηκαν μέσα από μια επανάσταση η οποία είχε ίσως τη μεγαλύτερη διάρκεια από όλες τις επαναστάσεις που ενέπνευσαν οι ελπίδες του Αιώνα του Διαφωτισμού. Εάν επρόκειτο να οικοδομήσουν μια αυτοκρατορία, αυτό θα το επιτύγχαναν με τη μεσσιανική αντίληψη ότι η «ελεύθερη» κοινωνία τους ήταν ανώτερη από όλες τις άλλες, επομένως ήταν προδιαγεγραμμένο να γίνουν πρότυπο για ολόκληρο τον κόσμο. Όπως σωστά κατάλαβε ο Αλέξις Ντε Τοκβίλ, ο πολιτικός προσανατολισμός ενός τέτοιου εγχειρήματος θα είχε κατ' ανάγκη φιλολαϊκό χαρακτήρα και θα στρεφόταν κατά της αριστοκρατίας.

Στη Μεγάλη Βρετανία, η Αγγλία και η Σκωτία έκαναν τις δικές τους επαναστάσεις τον 16ο και τον 17ο αιώνα. Μόνο που εκείνες οι επαναστάσεις δεν άντεξαν στο χρόνο. Ανακυκλώθηκαν μέσα σε ένα καπιταλιστικό καθεστώς που εκσυγχρονίστηκε μεν, παρέμεινε ωστόσο αγκυλωμένο στην ιεραρχία και τις ανισότητες και τα ηνία του ως τον 20 αιώνα κρατούσαν κάποιες μεγάλες οικογένειες γαιοκτημόνων. Η Μεγάλη Βρετανία ήταν βεβαίως πεπεισμένη για την ανωτερότητά της έναντι των άλλων κοινωνιών, ωστόσο δεν είχε τη μεσσιανική αντίληψη ούτε τη θέληση να προσηλυτίσει τους ξένους λαούς στο βρετανικό τρόπο διακυβέρνησης ή, έστω, στον προτεσταντισμό. Η βρετανική αυτοκρατορία δεν στήθηκε από τους ιεραπόστολους ούτε για αυτούς.

Κράτος και συγκεντρωτισμός

Η τρίτη διαφορά είναι ότι από την εποχή του Doomsday Book (1) τον 11ο αιώνα, το βασίλειο της Αγγλίας -και, μετά το 1707, η Μεγάλη Βρετανία- συστάθηκε γύρω από ένα πολύ συγκεντρωτικό δικαστικό σύστημα και μια συγκεντρωτική κυβέρνηση, που το καθιστούσαν το αρχαιότερο έθνος στην Ευρώπη. Στις ΗΠΑ, η ελευθερία είναι ο αντίπαλος της κεντρικής κυβέρνησης και μάλιστα κάθε κρατικής εξουσίας η οποία κωλύεται σκόπιμα από το διαχωρισμό των εξουσιών.

Ας μην λησμονούμε και άλλη μία βασική διαφορά: την ηλικία των δυο χωρών. Τα έθνη-κράτη, περισσότερο από μια σημαία κι ένα ύμνο, έχουν ανάγκη από ιδρυτικούς μύθους τους οποίους πρέπει να αναζητήσουν στην ιστορία τους. Όμως, οι ΗΠΑ δεν είχαν ακόμα ιστορία από την οποία θα μπορούσαν να αντλήσουν τέτοιους μύθους, σε αντίθεση με την Αγγλία, τη Γαλλία της επανάστασης ή ακόμα και την ΕΣΣΔ. Η Αμερική δεν είχε αρχαιότερους προγόνους από τους πρώτους άγγλους εποίκους, τη στιγμή που οι Πουριτανοί είχαν αυτοπροσδιοριστεί ως μη Ινδιάνοι και οι ιθαγενείς, όπως και οι σκλάβοι, αποκλείονταν εξ ορισμού από τον «λαό» στον οποίο αναφέρονταν οι ιδρυτές πατέρες του έθνους.

Η εθνική ταυτότητα

Τέλος, καθώς οι ΗΠΑ είχαν ταχθεί εναντίον των Άγγλων κατά τη διάρκεια της επανάστασης, ο μόνος αποδεκτός σύνδεσμος με την αρχέγονη πατρίδα περιοριζόταν στη γλώσσα.

Η αμερικανική εθνική ταυτότητα δεν μπορούσε επομένως να οικοδομηθεί πάνω σε ένα κοινό παρελθόν με τη Μεγάλη Βρετανία, ακόμα και πριν την εισροή μη αγγλοσαξόνων μεταναστών. Θα μπορούσε να στηριχτεί μόνο στην επαναστατική της ιδεολογία και τους νεότευκτους δημοκρατικούς της θεσμούς. Τα ευρωπαϊκά έθνη, στην πλειοψηφία τους, έχουν γείτονες και εχθρούς απέναντι στους οποίους αυτοπροσδιορίζονται. Οι ΗΠΑ, η ύπαρξη των οποίων δεν απειλήθηκε ποτέ, με εξαίρεση των πόλεμο της απόσχισης, δεν δύνανται να προσδιορίζουν τους εχθρούς τους σε ιστορικό επίπεδο, γεγονός που τους αφήνει μόνο το ιδεολογικό: όσους δηλαδή απορρίπτουν τον αμερικανικό τρόπο ζωής.

Θαλάσσια και χερσαία αυτοκρατορία

Με τις αυτοκρατορίες συμβαίνει ό,τι και με τα κράτη. Η αυτοκρατορία, είτε με την αυστηρή είτε με την ανεπίσημη έννοια, αποτέλεσε συστατικό στοιχείο της οικονομικής ανάπτυξης της Βρετανίας και της παγκόσμιας ισχύος της. Κάτι τέτοιο δεν ίσχυσε ποτέ για τις ΗΠΑ, που η σημαντικότερη απόφασή τους ήταν να μη γίνουν ένα κράτος μεταξύ πολλών άλλων, αλλά ένας γίγαντας ηπειρωτικών διαστάσεων. Η γη ήταν εκείνη που έπαιξε βασικό ρόλο στην ανάπτυξή τους, όχι η θάλασσα. Οι ΗΠΑ είχαν ανέκαθεν επεκτατικές τάσεις, ποτέ όμως με τον τρόπο που τις εξέφραζαν η ισπανική ή πορτογαλική θαλασσοκρατορία τον 16ο αιώνα, η ολλανδική τον 17ο ή η βρετανική, καθώς εκείνες οι μητροπόλεις ήταν πάντοτε κράτη μετρίων διαστάσεων.

Οι ΗΠΑ παρουσιάζουν μεγαλύτερες ομοιότητες με τη Ρωσία, που και αυτή εξάπλωσε την επιρροή της μέσα από αχανείς πεδιάδες, «από τη μία θάλασσα στην άλλη», από τη Βαλτική ως τη Μαύρη Θάλασσα και τον Ειρηνικό. Όσο και αν δεν αποτελούσαν αυτοκρατορία, οι ΗΠΑ θα παρέμεναν το πολυπληθέστερο έθνος του δυτικού ημισφαιρίου και το τρίτο σε παγκόσμια κλίμακα. Στον αντίποδά τους, η Μεγάλη Βρετανία χωρίς την αυτοκρατορία της δεν ήταν παρά μια μεσαία οικονομική δύναμη ανάμεσα σε άλλες, μια πραγματικότητα της οποίας είχε απόλυτη επίγνωση, ακόμα και όταν κυριαρχούσε στο ένα τέταρτο του παγκόσμιου πληθυσμού.

Κυριαρχία και παγκόσμια οικονομία

Κάτι ακόμα πιο σημαντικό... Καθώς η βρετανική οικονομία είχε εμπλακεί στις περισσότερες διεθνείς συναλλαγές, η αυτοκρατορία αποτέλεσε κεντρικό στοιχείο στην ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας τον 19ο αιώνα. Ως τη δεκαετία του 1950, τουλάχιστον τα τρία τέταρτα των τεράστιων βρετανικών επενδύσεων είχαν για προορισμό τις αναπτυσσόμενες χώρες. Και κατά τον μεσοπόλεμο, οι περισσότερες από τις μισές εξαγωγές με αφετηρία τη Μεγάλη Βρετανία έφευγαν με κατεύθυνση τις περιοχές που ανήκαν στη ζώνη της βρετανικής επιρροής. Με την εκβιομηχάνιση της Ευρώπης και των ΗΠΑ, η Μεγάλη Βρετανία θα πάψει να είναι το εργαστήρι του κόσμου, θα διατηρήσει ωστόσο πρωταγωνιστικό ρόλο στο δίκτυο των διεθνών μεταφορών. Θα παραμείνει ο έμπορος και ο τραπεζίτης του υπόλοιπου κόσμου, καθώς και ο σημαντικότερος εξαγωγέας κεφαλαίου.

Οι ΗΠΑ δεν διατήρησαν ποτέ μια τόσο συμβιωτική σχέση με την παγκόσμια οικονομία. Αλλά, καθώς είναι μακράν η μεγαλύτερη βιομηχανική δύναμη της υφηλίου, διατηρούν σημαντική βαρύτητα χάρη και μόνο στο τεράστιο μέγεθος της εσωτερικής τους αγοράς. Τα επιτεύγματα στους τομείς της τεχνολογίας και της οργάνωσης της εργασίας τις κατέστησαν πρότυπο από τη δεκαετία του 1870 και κυρίως τον 20ο αιώνα, κατά τη διάρκεια του οποίου η Αμερική έγινε η πρώτη κοινωνία μαζικής κατανάλωσης.

Μέχρι τον μεσοπόλεμο, αυτή η άκρως προστατευτική οικονομία αναπτύχθηκε κυρίως χάρη στους δικούς της φυσικούς πόρους και την εσωτερική της αγορά.

Η οικονομική κυριαρχία του Νέου Κόσμου επί του Παλαιού επισφραγίστηκε κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Τίποτα δεν μας επιτρέπει να υποθέσουμε ότι θα διαρκέσει για πολύ ακόμα.

Αντιδρώντας στην εκβιομηχάνιση της Ευρώπης και των ΗΠΑ, η βικτωριανή Μεγάλη Βρετανία, ήδη μαζικά εκβιομηχανισμένη και πάντα πρώτη στις εξαγωγές κεφαλαίων, έστρεψε τις επενδύσεις της προς τη ζώνη της αποικιακής της επιρροής. Οι ΗΠΑ του 21ου αιώνα δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα. (...) Σε ένα παγκοσμιοποιημένο πλανήτη, η πολιτιστική κυριαρχία της Αμερικής είναι ολοένα και λιγότερο συνώνυμη της οικονομικής κυριαρχίας. Μπορεί οι ΗΠΑ να ανακάλυψαν το σούπερ μάρκετ, ωστόσο, ο όμιλος Carrefour είναι αυτός που κατέκτησε τη Λατινική Αμερική και την Κίνα. Συνέπεια αυτής της βασικής διαφοράς με τη Μεγάλη Βρετανία είναι ότι η αμερικανική αυτοκρατορία χρειαζόταν πάντοτε να επιδεικνύει την πυγμή της προκειμένου να στηρίξει την οικονομία της.

Η παρακμή και Ιστορία

Χωρίς την υποταγή του «ελεύθερου κόσμου» στις επιταγές του Ψυχρού Πολέμου, το μέγεθος της αμερικανικής οικονομίας θα ήταν άραγε αρκετό για να την κάνει πρότυπο για τον υπόλοιπο κόσμο; Για να κατοχυρώσει την κυριαρχία των εταιρειών αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας (Credit rating agencies), των διεθνών προτύπων χρηματοοικονομικής πληροφόρησης (IFRS) ή της αμερικανικής εμπορικής νομοθεσίας; Για να κατοχυρώσει τη «συναίνεση της Ουάσινγκτον» ως τη Βίβλο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και της Παγκόσμιας Τράπεζας; Είναι μάλλον αμφίβολο.

Για όλους αυτούς τους λόγους, η βρετανική αυτοκρατορία δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ένα πρότυπο που θα μας επιτρέψει να κατανοήσουμε το αμερικανικό ηγεμονικό σχέδιο. Πόσο μάλλον, τη στιγμή που η Μεγάλη Βρετανία είχε επίγνωση των ορίων της, κυρίως ως προς την στρατιωτική της δύναμη. Αν και ήταν μια μεσαία δύναμη που γνώριζε ότι δεν θα μπορούσε να διατηρήσει αιώνια τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή των μαθητευόμενων κυρίαρχων του κόσμου, είχε στην κατοχή της τη μεγαλύτερη αυτοκρατορία που είχε ή που θα έχει ποτέ οποιαδήποτε άλλη χώρα. Γνώριζε ωστόσο ότι δεν θα μπορούσε να κυριαρχήσει σε ολόκληρο τον κόσμο και ουδέποτε το επιχείρησε. Προσπάθησε αντίθετα να κάνει τον υπόλοιπο κόσμο αρκετά σταθερό ώστε να μπορέσει να ευημερήσει, χωρίς όμως να επιδιώξει να επιβάλει παντού το θέλημά της.

Όταν η εποχή των ναυτικών αυτοκρατοριών έφτασε στο τέλος της γύρω στα μέσα του 20ου αιώνα, η Μεγάλη Βρετανία ένιωσε τον άνεμο να αλλάζει πριν τις άλλες αποικιακές δυνάμεις. Καθώς η οικονομική της δύναμη δεν εξαρτιόταν από την στρατιωτική της υπεροχή, αλλά από το εμπόριο, προσαρμόστηκε ευκολότερα στην απώλεια της αυτοκρατορίας της, όπως είχε κάνει και στο παρελθόν όταν ήρθε αντιμέτωπη με το μεγαλύτερο πισωγύρισμα στην ιστορία της, την απώλεια των αποικιών της στην Αμερική.

Οι ΗΠΑ, άραγε, θα κατανοήσουν αυτό το δίδαγμα; 'Η, μήπως, θα επιχειρήσουν να διατηρήσουν μια παγκόσμια κυριαρχία μόνο μέσω της πολιτικής και της στρατιωτικής επιβολής, σπέρνοντας κατά αυτό τον τρόπο περισσότερες συγκρούσεις, αναρχία και βαρβαρότητα;

Υποσημειώσεις

(1) Τεκμήριο καταγραφής κτημάτων το οποίο συνέταξε ο Γουλιέλμος ο Κατακτητής και ολοκληρώθηκε το 1806. Χρησίμευσε ως βάση για την καθιέρωση του βασιλικού φόρου.

ΕΠΑΝΑΚΑΜΨΗ ΤΗΣ Ν.Δ.

Η νέα δημοσκόπηση της RASS για το ΠΑΡΟΝ έδειξε ότι η διαφορά μειώνεται στις 2,5 μονάδες με τη ΝΔ να συγκεντρώνει ποσοστό 31,1%, το ΠΑΣΟΚ 33,4% και ακολουθούν το ΚΚΕ με 7,5%, ο ΣΥΡΙΖΑ με 7,1%, ο ΛΑΟΣ με 4,3 , οι Οικολόγοι 2,8 και η ΑΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΤΗ ψήφος μετρήθηκε στο 10,7%. Ο Κώστας Καραμανλής εξακολουθεί να προηγείται ως καταλληλότερος για πρωθυπουργός με 45,9% με τον Γιώργο Παπανδρέου να φτάνει στο 33,2% . Στη δημοσκόπηση της ΡΑΣΣ το 61,2% απαντά ότι δεν θέλει πρόωρες εκλογές

ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ ΤΣΕΠΗΣ ΜΑΣ

NESTLE : H«Ετυμηγορία» της Επιτροπής Ανταγωνισμού
Δευτέρα, 19 Ιανουάριος 2009 06:15

Μέσα στην εβδομάδα ανακοινώνεται, σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες, η απόφαση της Επιτροπής Ανταγωνισμού για τη σοβαρότερη υπόθεση κατάχρησης δεσπόζουσας θέσης στα ελληνικά χρονικά. Αν η Ολομέλεια δεν ανατρέψει το περιεχόμενο της σχετικής εισήγησης της Γενικής Διεύθυνσης Ανταγωνισμού, στη Nestle θα επιβληθούν υψηλά πρόστιμα για τις πρακτικές που ακολούθησε, προκειμένου να κατοχυρώσει την κυριαρχία της στην αγορά του καφέ.
Η Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού προχώρησε σε αυτεπάγγελτη έρευνα για την υπόθεση, αλλά είχε προηγηθεί, ήδη από τον Ιούνιο του 2002, η υποβολή σχετικής καταγγελίας από την εταιρεία του κ. Γ. Δρίτσα. Για την καθυστερημένη εξέταση της υπόθεσης από την Επιτροπή Ανταγωνισμού, ο κ. Δρίτσας έχει υποβάλει μηνυτήρια αναφορά κατά του προέδρου της Επιτροπής κ. Σπ. Ζησιμόπουλου, ο οποίος δικάζεται εντός του Φεβρουαρίου, κατηγορούμενος για το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος.
Στην απόρρητη εισήγηση της Γενικής Διεύθυνσης Ανταγωνισμού, η οποία προτείνει προς την Ολομέλεια την επιβολή προστίμων στην Nestle, μεταξύ άλλων σημειώνονται τα ακόλουθα:
1. Η NESTLE έχει το μονοπώλιο στο στιγμιαίο καφέ και την κυρίαρχη θέση στον ελληνικό καφέ. Παρείχε σε όλα σχεδόν τα σούπερ μάρκετ χρηματικές παροχές τοις μετρητοίς και προκαταβολικά εάν αυξανόταν ο τζίρος των προϊόντων NESTLE στα σούπερ μάρκετ αυτά, καθώς και ποσοστιαίες εκπτώσεις.
2. Η NESTLE απαιτούσε έναντι των παροχών αυτών την τοποθέτηση στα ράφια συγκεκριμένης γκάμας των προϊόντων της και τη δέσμευση μέχρι και 75% των ραφιών του καφέ για δικά της προϊόντα. Επέβαλε δε στις αλυσίδες σουπερ μάρκετ την προμήθεια προϊόντων της μόνο από συγκεκριμένους τοπικούς της συνεργάτες και εμπόδισε τις παράλληλες εισαγωγές των προϊόντων από το εξωτερικό όπου ήταν φθηνότερα. Παράλληλα, δεν επέτρεπε σε σούπερ μάρκετ την προώθηση ανταγωνιστικών προϊόντων.
3. Η NESTLE πλήρωνε εφάπαξ χρηματικά ποσά σε καφετέριες και εστιατόρια για διαθέτουν δικά της προϊόντα κατ’ αποκλειστικότητα. Παρείχε σε καφετέριες και εστιατόρια εκπτώσεις βάσει του συνολικού τζίρου τους σε προϊόντα NESTLE, ενώ παρείχε στις επιχειρήσεις μαζικής εστίασης εκπτώσεις – παροχές για την αγορά όλων των προϊόντων καφέ (και γάλακτος) της NESTLE.
Η NESTLE ακολούθησε στην αγορά του στιγμιαίου καφέ λιανικής «ένα σύνολο καταχρηστικών πρακτικών...που εντάσσονται σε γενικότερη στρατηγική παραγκωνισμού ή αποκλεισμού των ανταγωνιστών», αποβλέποντας στη διατήρηση των τιμών του προϊόντων της «σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο, δυσχεραίνοντας τις εισαγωγές αυτών». Οι συμφωνίες της NESTLE με τα σούπερ μάρκετ αποσκοπούσαν στο να περιορισθεί το εμπόριο μεταξύ Ελλάδας και των υπολοίπων κρατών μελών «στεγανοποιώντας την εθνική ελληνική αγορά».
ΠΗΓΗ: http://www.sofokleous10.gr/

Mr MIG: H ΜΑΓΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΩΝ 5 ΔΙΣ. ΚΑΙ… Ο ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ

Οι «σημαντικές επενδυτικές ευκαιρίες» που έβλεπε ο Mr MIG από τον περασμένο Σεπτέμβριο ξαφνικά… θόλωσαν και ο Α. Βγενόπουλος έγινε ο πρώτος επικεφαλής εισηγμένου ομίλου στον πλανήτη που, όπως ισχυρίζεται, μπορεί να «μαζέψει» ανά πάσα στιγμή 5 δις. ευρώ, αλλά... προτιμά να το αναβάλει!
Την ίδια ώρα, οι μέτοχοι του Ομίλου της MIG βλέπουν τον χαρισματικό ηγέτη τους να αγωνιά για ένα βούλευμα δικαστικού συμβουλίου για την παλιά υπόθεση των δομημένων ομολόγων, που μπορεί να τον στείλει στο ακροατήριο με την κατηγορία της ηθικής αυτουργίας σε απιστία, εις βάρος του Ταμείου Ασφάλισης Ξενοδοχοϋπαλλήλων.
Με δηλώσεις του που δημοσιεύθηκαν χθες (στο «Βήμα της Κυριακής»), ο κ. Βγενόπουλος μπέρδεψε και τους πιο καλοπροαίρετους παρατηρητές. «Δεν είναι πρόβλημα να βρούμε τα λεφτά», ανέφερε, «αλλά τι θα τα κάνουμε. Το ποσό των 5 δισ. ευρώ θα συγκεντρωθεί. Απλώς η οικονομική κρίση διατηρεί θολό το επενδυτικό τοπίο και ως εκ τούτου δεν θέλουμε να βρεθούμε με τόσα μετρητά χωρίς να ξέρουμε τι θα αγοράσουμε. Υπάρχουν επεκτατικά σχέδια στον τομέα των τραπεζών, υπάρχει ρευστότητα στην εταιρεία και θα υπάρξει ακόμη μεγαλύτερη με την αύξηση, αλλά προς το παρόν δεν είμαστε κοντά σε κανένα deal. Κάθε ημέρα βρισκόμαστε προ εκπλήξεων και περιμένουμε να δούμε τελικά πού υπάρχουν πραγματικές αξίες για να βάλουμε τα λεφτά μας».
Με τις δηλώσεις του, ο κ. Βγενόπουλος προϊδέασε για αναβολή της αύξησης, τουλάχιστον μέχρι τον Μάρτιο και ενώ ήδη η αύξηση έχει εγκριθεί από το δ.σ. του ομίλου (30/9/2008) και τη γενική συνέλευση των μετόχων (24/11/2008), ενώ έχει επιλεγεί και «φανταχτερό» σχήμα αναδόχων.
Ξαφνικά, όμως, ο διορατικός deal-maker κ. Βγενόπουλος διαπιστώνει ότι το επενδυτικό τοπίο είναι θολό και δεν γνωρίζει πού μπορεί να βρει «πραγματικές αξίες»! Ξεχνά, φαίνεται, ότι στις 30 Σεπτεμβρίου το δ.σ. της MIG ανακοίνωνε (με κεφαλαία στοιχεία…) την «ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΑΥΞΗΣΗ ΜΕΤΟΧΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΚΑΤΑ 5 ΔΙΣ. ΕΥΡΩ», με στόχο «ΝΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΙ ΠΛΗΡΩΣ ΤΙΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΝΟΤΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ ΜΕ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΤΟΝ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΤΟΜΕΑ».
Σήμερα, η αξία των τραπεζών που εντάσσονται στην κατηγορία μεγάλης κεφαλαιοποίησης του ΧΑ φθάνει τα 17,853 δις. ευρώ. Δηλαδή, η MIG με τα 5 δις. ευρώ και το 1 δις. που έχει ήδη στα ταμεία της, μπορεί να πάρει το 1/3 των εισηγμένων τραπεζικών μετοχών (το παράδειγμα, ασφαλώς, είναι θεωρητικό). Παρά τον εξευτελισμό των κεφαλαιοποιήσεων, όμως, ο κ. Βγενόπουλος σήμερα δεν «βλέπει» ευκαιρίες!
Επειδή θα ήταν τουλάχιστον αξιοπερίεργο να μην επιθυμεί ένας “deal-maker” τόση ρευστότητα, όταν όλες οι αξίες έχουν «γονατίσει» από την κρίση, αξίζει να τονιστεί ότι υπάρχουν και ορισμένες άλλες «λεπτομέρειες», που «φρενάρουν» τον κ. Βγενόπουλο:
- Η τιμή της μετοχής της MIG, παρά τις προσπάθειες «αναστύλωσης», παραμένει πεισματικά καθηλωμένη χαμηλότερα από τα 3 ευρώ, ενώ η τιμή διάθεσης έχει εξαγγελθεί ότι θα κινείται μεταξύ 5 και 6 ευρώ –ο ίδιος ο κ. Βγενόπουλος αγόρασε το φθινόπωρο ένα εκατομμύριο μετοχές έναντι 4,3 ευρώ και σήμερα χάνει γύρω στο 1,5 εκατ. ευρώ από την τοποθέτησή του…
- Οι επενδυτές από το Ντουμπάι, βασικός «πυλώνας» του οικοδομήματος της MIG, έχουν τα δικά τους προβλήματα ρευστότητας και κεφαλαιακών ζημιών από την κρίση και δεν δείχνουν διατεθειμένοι να δεσμεύσουν πρόσθετα κεφάλαια στην MIG –γι’ αυτό και η εταιρεία έχει ανακοινώσει ότι η αύξηση θα προχωρήσει (;) με παραίτηση των παλαιών μετόχων από τα δικαιώματα συμμετοχής τους.
- Ευκαιρίες στον τραπεζικό κλάδο υπάρχουν (θεωρητικά…), δεν βρίσκονται όμως αρκετά κοντά στα χέρια του Mr MIG. Οι κεφαλαιοποιήσεις έχουν μειωθεί, αλλά οι τραπεζίτες, με τη βοήθεια του Δημοσίου, αντιμετωπίζουν τα πιεστικά τους προβλήματα και ουδείς δείχνει διατεθειμένος να προχωρήσει σε διαπραγματεύσεις για φιλική εξαγορά από την MIG –το αντίθετο, μάλιστα… Ο κ. Βγενόπουλος, παίρνοντας τα «πικρά» μαθήματα από τις προσπάθειες του για επιθετικές εξαγορές, έχει αφήσει να εννοηθεί ότι δεν θα επαναλάβει λάθη του παρελθόντος.
Την ίδια ώρα που η πολυδιαφημισμένη αύξηση κεφαλαίου εξελίσσεται σε σταυρόλεξο για… διάνοιες, ο κ. Βγενόπουλος απολογήθηκε πριν από λίγες ημέρες, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Παρόν της Κυριακής», για την παλιά υπόθεση της πώλησης δομημένων ομολόγων στο ΤΑΞΥ από την Marfin Bank, σε τιμές πολύ υψηλότερες της ονομαστικής τους αξίας. Το δικαστικό συμβούλιο αναμένεται τώρα να αποφασίσει αν θα παραπέμψει τον Mr MIG στο ακροατήριο, με την κατηγορία της ηθικής αυτουργίας σε απιστία, πιθανόν και σε συνδυασμό με τις επιβαρυντικές διατάξεις του νόμου 1608/50, περί καταχραστών του Δημοσίου, στις οποίες είχε αναφερθεί στο πρώτο του πόρισμα ο αντεισαγγελέας Εφετών κ. Γρ. Πεπόνης.
Το σκέλος του πορίσματος Πεπόνη που αφορά την Marfin Bank μπορείτε να διαβάσετε σήμερα στο “Sofokleous10.gr”.
ΠΗΓΗ: http://www.sofokleous10.gr/

ΟΙ 100 ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΑΠΑΤΕΣ ΤΗΣ ΕΕ

INT. CRISIS GROUP : «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ: ΣΠΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ»

Προχθές - πόσο τυχαία άραγε(;)στην συγκεκριμένη πολιτική συγκυρία για την Ελλάδα -με την καθημερινή κλιμάκωση των Τουρκικών προκλήσεων στο Αιγαίο και άγνωστο πώς θα καταλήξει αυτή η τεχνιτή κρίση- δόθηκε στην δημοσιότητα από το γνωστό πανίσχυρο Αμερικανικό Think Tank INTERNATIONAL CRISIS GROUP έκθεση (ουσιαστικά εισήγηση προς τα κέντρα εξουσίας των ΗΠΑ και τον νέο Αμερικανό πρόεδρο Barack Obama ) με τίτλο «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ: ΣΠΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ».
Η «έκθεση», των γνωστών αμερικανών «σοφών» της αμερικανικής διπλωματίας -οι οποίοι πάντοτε πώς γίνεται και «προηγούνται» στην αναγγελία γεγονότων και καταστάσεων στην διεθνή σκακιέρα είναι ένα ερώτημα που μόνο «συνωμοσιολόγοι» και «μυστικά κέντρα εξουσίας» μπορούν να απαντήσουν με «ευφάνταστα» σενάρια(...) που δυστυχώς πολλές φορές αποδεικνύονται εφιαλτική πραγματικότητα για κάποιους λαούς- «προτείνει» μια σειρά "μέτρων" και προτάσεων για την άρση του αδιεξόδου στη στασιμότητα των συνομιλιών μεταξύ Αθήνας και Σκοπίων για την ονομασία του γειτονικού κράτους.
Διαβάζοντας την «έκθεση» εισήγηση, η οποία ήδη έχει φτάσει και στα γραφεία των εμπλεκομένων διπλωματών σε Αθήνα, Σκόπια και Ουάσιγκτον εκείνο που διαφαίνεται -να έρχεται πολύ και μάλιστα πολύ σύντομα- είναι καταρχήν πρώτον νέες πιέσεις προς την Ελλάδα και μικρές έως και ανούσιες υπαναχωρήσεις τακτικής προς την πλευρά των Σκοπίων. Επί πλέον προαναγγέλλεται νέα παραχάραξη της ιστορίας της περιοχής μέσω σχετικών αλλαγών που προτείονται για τα εκπαιδευτικά εγχειρίδια των δυο κρατών. Αλλαγές δηλαδή που θα αποφεύγουν να θίξουν ζητήματα του παρελθόντος που έχουν να κάνουν με εθνικές ευαισθησίες και των δυο πλευρών με αναφορά σε ιστορικά γεγονότα που εντείνουν το κλίμα.
Στο συνολικό κείμενο της έκθεσης περιγράφεται όλη η προϋπάρχουσα πορεία του ζητήματος της ονομασίας των Σκοπίων με σαφείς αιχμές για το βέτο της Αθήνας και τους κινδύνους που εγκυμονεί για την σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή (δεν είναι καθόλου τυχαία τα σποραδικά περιστατικά έντασης που παρατηρούνται τελευταία στην περιοχή του Κοσόβου και σε άλλες καυτές ζώνες της περιοχής). Στο κείμενο θεωρείται σχεδόν υποχρεωτικό για την Αθήνα ότι πρέπει να προβεί σε κινήσεις καλής θέλησης (σ.σ.υποχώρησης), ενώ για το μείζον θέμα της ονομασίας επιμένουν ότι η Αθήνα πρέπει να δεχθεί ως ονομασία μια κεντρική ονομασία για εσωτερική και διεθνή χρήση το «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΒΟΡΕΙΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ» ουσιαστικά παραπέμπει στις προτάσεις Νίμιτς-Φρίντ.
Μέχρις ότου επέλθει τελική συμφωνία, η οποία θα πρέπει να επισφραγιστεί με την επαναβεβαίωση της ενδιάμεσης συμφωνίας του 1995, η Αθήνα θα πρέπει να εγκαταλείψει πολιτικές παρεμπόδισης εισόδου των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και στρατηγικές που εμπεριέχουν βέτο και εμπλοκή εισόδου στην Ε.Ε. κτλ. Μέχρι την επίτευξη όμως της τελικής συμφωνίας, το γνωστό πανίσχυρο Think Tank κάνει την «χάρη» στην Ελλάδα να ζητά από τα Σκόπια να ονομάζονται FYROM σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς. Και το καλύτερο είναι ότι προτείνει στην Αθήνα να αποδεχθεί τις εθνικές ευαισθησίες των Σκοπίων για τον προσδιορισμό της Εθνικής ταυτότητάς τους, όπου σαφώς εμπεριέχονται τα ζητήματα ταυτότητας και το ιδίωμα της «Μακεδονικής» γλώσσας! Επίσης η Αθήνα θα πρέπει να αποδεχθεί ότι η χρήση του επιθετικού προσδιορισμού που εμπεριέχει τον όρο Μακεδονία δεν μπορεί να είναι αποκλειστική (για την Ελλάδα ή αντίστοιχα για τα Σκόπια ) και να δεχθεί της διαβεβαιώσεις των Σκοπιανών ότι η χρήση αυτού του γεωγραφικού προσδιορισμού δεν εγείρει αλυτρωτικές βλέψεις για εδαφικές διεκδικήσεις εις βάρος της Ελλάδος. Στο τέλος της έκθεσης για ακόμα μια φορά η Ελλάδα πιέζεται να άρει το βέτο για την είσοδο των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και να απαντήσει θετικά προς αυτή την κατεύθυνση. Ειδικότερα τώρα σε επιμέρους σημείας της έκθεσης αναφέρονται τα εξής:
Για τους σοφούς του International Crisis Group, προκειμένου να ξαναχτιστεί εμπιστοσύνη μεταξύ των δυο πλευρών και να υπάρξει λύση στο ζήτημα, Αθήνα και Σκόπια πρέπει να προχωρήσουν σε μια σειρά από κινήσεις, οι οποίες και θα επιφέρουν τελικά, όχι τόσο την επίλυση του ζητήματος, αλλά βασικά την ένταξη του γειτονικού κρατιδίου (δορυφόρου των ΗΠΑ) στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
Σύμφωνα, λοιπόν με τις υποδείξεις του ICS,
-τα Σκόπια οφείλουν να επανεξετάσουν κινήσεις που προκαλούν την Αθήνα.
-Από κοινού Αθήνα και Σκόπια πρέπει να εξετάσουν την κοινή ιστορία της περιοχής, με σκοπιά τέτοια που θα αποφεύγονται αναφορές στα εκπαιδευτικά εγχειρίδια, οι οποίες θα προσβάλλουν τις εθνικές ευαισθησίες.
-Και οι δυο πλευρές πρέπει να επαναβεβαιώσουν την δέσμευσή τους στην Ενδιάμεση Συμφωνία του 95, και από την στιγμή που δεν έχει επέλθει λύση στο ζήτημα
-τα Σκόπια πρέπει να χρησιμοποιούν το όνομα FYROM σε όλους διεθνείς οργανισμούς,
- η Αθήνα πρέπει να αφήσει κατά μέρος την απειλή του βέτο στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
-Τα Σκόπια οφείλουν δημόσια να δηλώσουν την ετοιμότητά τους να δεχτούν την τελευταία πρόταση του ειδικού διαμεσολαβητή του ΟΗΕ, Μ. Νίμιτς, με την «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας» να είναι το όνομα για όλους τους διεθνείες σκοπούς.
-Η Αθήνα πρέπει να απαντήσει θετικά αναγνωρίζοντας την εθνική ταυτότητα και γλώσσα του βόρειου γείτονά της ως «Μακεδονική», αποδεχόμενη τις σκοπιανές διαβεβαιώσεις ότι η χρήση του επιθέτου δεν εγείρει κάποιο θέμα αποκλειστικότητας στην χρήση ή εδαφική διεκδίκηση στην Μακεδονία της Βόρειας Ελλάδας.
-Και τέλος, τα μέλη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ πρέπει να ενθαρρύνθουν -βασικά να πιέσουν- την Αθήνα να ξεμπλοκάρει την είσοδο των Σκοπίων στους δυο οργανισμούς.
ΠΗΓΗ: http://www.sofokleous10.gr/

ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ

Η τελευταία δημοσκόπηση για το 2008 ήταν εκείνη της GPO και έδειχνε ότι ο κυβερνητικός ανασχηματισμός αποτελούσε μονόδρομο για το κυβερνών κόμμα. Τώρα, στις αρχές του 2009, η πρώτη δημοσκόπηση ήταν και πάλι της GPO και δείχνει (έστω ως πρώτη αντίδραση) πως ο ανασχηματισμός που πραγματοποίησε ο Κώστας Καραμανλής έχει γίνει ευνοϊκά αποδεκτός από την κοινή γνώμη.
Για τον Κώστα Καραμανλή το στοίχημα του τωρινού ανασχηματισμού ήταν κρισιμότατο. Η θετική του προσωπική εικόνα ισορροπούσε επικίνδυνα με την προβληματική κυβερνητική του εικόνα. ʼρα η κυβερνητική εικόνα έπρεπε να αλλάξει. Αλλιώς θα συμπαρέσυρε την προσωπική του εικόνα, που αποτελούσε και το τελευταίο ανάχωμα στην επικίνδυνη διολίσθηση της κυβερνητικής αξιοπιστίας.
Ο τανασχηματισμός θα έπρεπε να δημιουργεί την αίσθηση ότι έχει εισακουσθεί η κοινή γνώμη. Ότι είναι τολμηρός. Χωρίς να απεμπολεί στοιχεία κυβερνητικής σταθερότητας. Τα μέτωπα ήταν πολλά και φορτισμένα: Η οικονομία. Η δημόσια τάξη. Η παιδεία. Τα φορτία ζητημάτων αιχμής όπως το Βατοπαίδιο, όπου ο ίδιος ο Πρωθυπουργός πήρε πάνω του την ευθύνη. Οι πρώτες αντιδράσεις στον ανασχηματισμό είναι ξεκάθαρες: Σύμφωνα με την GPO, το 47% (με 47,2% να εκφράζουν την αντίθετη άποψη) τον αντιμετωπίζει θετικά. Θετικές κρίσεις εκφράζει το 81% των ψηφοφόρων της ΝΔ, το 20% των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ και αρκετά υψηλά ποσοστά ψηφοφόρων των άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης (από 20% έως και 37%).
Παράλληλα οι θετικές κρίσεις για τον Πρωθυπουργό μετά τον ανασχηματισμό βρίσκονται στο 45,5%, σημειώνοντας βελτίωση 4% από την προηγούμενη μέτρηση. Θετικά για τον Κώστα Καραμανλή εκφράζεται το 83% των ψηφοφόρων της ΝΔ και το 14% των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ. Η ίδια έρευνα δείχνει υψηλά ποσοστά που επιθυμούσαν την αντικατάσταση του Γιώργου Αλογοσκούφη (61,3%), ενώ η πλειοψηφία (53,6%) επικροτεί την τοποθέτηση του Γιάννη Παπαθανασίου ως Υπουργού Οικονομικών. Θετικά για τον τελευταίο εκφράζεται το 74% των ψηφοφόρων της ΝΔ και το 51,5% εκείνων του ΠΑΣΟΚ. Ας σημειωθεί επίσης ότι το 62,3% επικροτεί την αλλαγή στο Υπουργείο Παιδείας, ενώ το 64,4% εκφράζεται θετικά για την επιστροφή Σαμαρά στην κυβέρνηση.
ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΑΥΤΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΩΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΥΝ ΤΑ ΕΞΗΣ ΔΕΔΟΜΕΝΑ:
Πρώτον, αποδοχή του νέου σχήματος και άρα αποδοχή της αίσθησης ότι σηματοδοτεί ένα νέο ξεκίνημα.
Δεύτερον, ενίσχυση της εικόνας του Πρωθυπουργού που μέσα από τη «νέα ομάδα» του ισχυροποίησε τις βάσεις της εικόνας του οι οποίες κινδύνευαν.
Τρίτον, βελτίωση της «οικονομικής» εικόνας της κυβέρνησης, σε ένα πεδίο που είχε καταστεί ευάλωτη.
Τέταρτον, αποδοχή της κρίσιμης αλλαγής στο Υπουργείο Παιδείας.
Πέμπτον, ευρύτερη αποδοχή των κινήσεων και επιλογών του Πρωθυπουργού πέρα από τα όρια της ΝΔ.
ΠΗΓΗ: http://www.sofokleous10.gr/

PRESIDENT FROM AGATHONISSI: MESSAGE TO TURKEY

President of the Republic Karolos Papoulias condemned Turkey's "inconceivable and irrational provocations", such as the systematic flights of Turkish military aircraft over Greek islands, in statements on Tuesday after he was declared an honorary resident of the remote island of Agathonissi, where the President attended the traditional Blessing of the Waters during the Epiphany religious holiday.
"The core of the problem in Greek-Turkish relations lies in the Turkish army's decisive role in the neighboring country's political life," the President said, adding: "This reality enables a continuous projection of demands, such as the concoction of the outlandish theory of 'gray zones' (in the Aegean) since 1996".
Papoulias stressed that "all the Greeks desire a peaceful future with our neighbors, but this future must be founded on respect of International Law".
The President attended the blessing of the waters on Agathonissi, accompanied by deputy defence minister Yiannis Plakiotakis and deputy merchant marine, Aegean and island policy minister Panos Kammenos, while the ceremony was also attended by MPs for the Dodecanese.
After the ceremony, Papoulias was declared an honorary resident of Agathonissi and was presented with the Gold Key of the city.
In addressing the President, Agathonissi community leader Evangelos Kottoros asked for the State's assistance in solving the problems faced by the inhabitants of the small islands in the Aegean, noting a lack of infrastructure projects.
Afterwards, the President visited the island's military guard post, where he exchanged wishes with the conscripts.
ΠΗΓΗ: www.sofokleous10.gr

Ο ΝΙΚΟΣ ΔΕΝΔΙΑΣ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΘΕΣΙΝΗ (7-1-09) ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΥ ΣΤΟ ΝΕΟ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΣΧΗΜΑ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ Ο ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΔΕΝΔΙΑΣ.

ΦΟΝΙΚΑ ΟΠΛΑ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ

ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ ΟΠΛΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ; ΞΕΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙ;
Τι είδους βόμβα είναι αυτή;
Υποθέτω ότι είναι μία βόμβα που "ανοίγει" στον αέρα και από μέσα της πετάγονται άλλες μικρότερες στο σχήμα που βλέπουμε.
Θα μπορούσαμε να την πούμε βόμβα διασποράς ; Και αν ναι, τέτοιου είδους όπλα επιτρέπονται κατά αμάχων;

Με αφορμή την παραπάνω δημοσίευση της Κερκυραϊκής Χώρας http://kerkhora.blogspot.com/, σας παραθέτω τα παρακάτω δημοσιεύματα που πανεύκολα μπορεί ο καθένας να βρει ελεύθερα στο διαδίκτυο και αφορούν τις νάρκες αλλά και γενικότερα τα όπλα διασποράς. Μια και σήμερα είναι η ημέρα των Θεοφανίων ας ξοδέψει ο καθένας μας λίγο από τον πολύτιμο χρόνο του να τα διαβάσει και να αναρωτηθεί εάν είναι ικανοποιημένος από της σιωπή της Κέρκυρας σε αυτήν την γενοκτονία που διαπράτουν οι ευραίοι με την ανοχή των ΗΠΑ αλλά και όλων εμάς.
Φιλικά
Στέλιος Αλεξάκης

ONLINE ΕΦΗΜΕΡΗΔΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
P6_TA(2004)0048
Πυρομαχικά και όπλα διασποράς
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τα πυρομαχικά διασποράς
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
— έχοντας υπόψη τα ψηφίσματά του, της 13ης Φεβρουαρίου 2003, σχετικά με τα επιβλαβή αποτελέσματα από
μη εκραγέντες εκρηκτικούς μηχανισμούς και όπλα που περιέχουν απεμπλουτισμένο ουράνιο (1), της
13ης Δεκεμβρίου 2001, σχετικά με τις βόμβες διασποράς (2) και της 6ης Σεπτεμβρίου 2001, σχετικά με τα
μέτρα υπέρ της δέσμευσης μη κρατικών φορέων για την ολοκληρωτική απαγόρευση των ναρκών κατά
προσωπικού (3),
— έχοντας υπόψη το Πρωτόκολλο V της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για ορισμένα συμβατικά όπλα και
υπολείμματα εκρηκτικών πολέμου της 28ης Νοεμβρίου 2003,
— έχοντας υπόψη τη Σύμβαση της Oτάβας σχετικά με την απαγόρευση της χρήσης, αποθήκευσης, παραγωγής
και μεταφοράς ναρκών κατά προσωπικού και την καταστροφή τους, του 1997,
— έχοντας υπόψη τη συμμαχία κατά των πυρομαχικών διασποράς που συνέπηξαν 115 μη κυβερνητικές
οργανώσεις από 47 χώρες στις 13 Νοεμβρίου 2003,
— έχοντας υπόψη το άρθρο 115, παράγραφος 5, του Κανονισμού του,
A. λαμβάνοντας υπόψη ότι ως εκρηκτικά υπολείμματα πολέμου θεωρούνται όλα τα μη εκραγέντα πυρομαχικά
(εκρηκτικοί μηχανισμοί που οπλίστηκαν, εκτοξεύτηκαν, εβλήθησαν ή ετοιμάστηκαν με οιονδήποτε τρόπο προς
χρήση και χρησιμοποιήθηκαν σε ένοπλη σύγκρουση και οι οποίοι έπρεπε να εκραγούν αλλά δεν εξερράγησαν)
και τα εγκαταλελειμμένα πυρομαχικά·λαμβάνοντας υπόψη ότι οι νάρκες κατά προσωπικού έχουν κατά βάση
σχεδιαστεί για να εκρύγνυνται πυροδοτούμενες από την ανθρώπινη παρουσία, προσέγγιση ή επαφή και ότι
έχουν απαγορευθεί με τη Σύμβαση της Oτάβας,
B. επιβεβαιώνοντας την ανάγκη ενίσχυσης του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου στον τομέα των πυρομαχικών
διασποράς, και την ανάγκη θέσπισης νέων πρωτοκόλλων προς περιορισμό της χρήσης των πυρομαχικών
διασποράς καθώς και των αντιαρματικών ναρκών στους κόλπους της ομάδας των κυβερνητικών
εμπειρογνωμόνων της Συνθήκης για ορισμένα συμβατικά όπλα,
Γ. σημειώνοντας ότι ο όρος «πυρομαχικά διασποράς» αναφέρεται σε οπλικά συστήματα που είτε ρίπτονται από
αέρος είτε εκτοξεύονται από το έδαφος,
(1) ΕΕ C 43 Ε της 19.2.2004, σ. 361.
(2) ΕΕ C 177 Ε της 25.7.2002, σ. 309.
(3) ΕΕ C 72 Ε της 21.3.2002, σ. 352.
C 174 E/188 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης EL 14.7.2005
Πέμπτη, 28 Οκτωβρίου 2004
Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι τα πυρομαχικά διασποράς έχουν υψηλό δείκτη αστοχίας, ότι συχνά δεν εκρήγνυνται
με την πρόσκρουση και εξακολουθούν συνεπώς να αποτελούν κίνδυνο για τους πληθυσμούς ακόμη και μετά
τη λήξη των συγκρούσεων·λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι πολλοί τύποι πυρομαχικών διασποράς και
αντιαρματικών ναρκών είναι εφοδιασμένοι με εξαιρετικά ευαίσθητους πυροκροτητές που ενεργοποιούνται με
φυσική επαφή μικρότερη από αυτήν με την οποία ενεργοποιούνται οι νάρκες κατά προσωπικού,
Ε. λαμβάνοντας υπόψη ότι τα πυρομαχικά διασποράς χαρακτηρίζονται από σημαντικότατη έλλειψη ακρίβειας,
και συχνά χρησιμοποιούνται σε μεγάλους αριθμούς προκειμένου να καλύψουν ευρεία περιοχή διασποράς,
παράγοντας κατ`αυτόν τον τρόπο μεγάλες ποσότητες εκρηκτικών υπολειμμάτων πολέμου,
ΣΤ. εκφράζοντας την θλίψη του για τις δραματικές ανθρωπιστικές συνέπειες των μη εκραγέντων πυρομαχικών
διασποράς, καθώς και των αντιαρματικών ναρκών, εις βάρος τόσο των εκτεθειμένων σε αυτά πληθυσμών,
όσο και των εργαζομένων στον τομέα της ανθρωπιστικής βοήθειας·λαμβάνοντας υπόψη τον υψηλό δείκτη
θανάτων και τραυματισμών, ιδίως μεταξύ παιδιών τα οποία προσελκύονται από το μικρό μέγεθος και τα
ζωηρά χρώματα των όπλων αυτών,
Ζ. λαμβάνοντας υπόψη ότι όλοι οι μηχανισμοί αντι-απενεργοποίησης, έχουν ως στόχο το προσωπικό των
ανθρωπιστικών αποστολών που ασχολείται με την εκκαθάριση ναρκοπεδίων,
Η. λαμβάνοντας υπόψη ότι τα μη εκραγέντα πυρομαχικά διασποράς έχουν καταστροφικές συνέπειες στην
ανάπτυξη εν γένει, δεδομένου ότι η απειλή των μη εκραγέντων πυρομαχικών στερεί τη δυνατότητα πρόσβασης
σε οδούς, την αξιοποίηση γεωργικών εδαφών, δημιουργεί προβλήματα στο τοπικό εμπόριο και στις
επικοινωνίες και πλήττει την επισιτιστική ασφάλεια·εκτιμώντας δε ότι μπορούν να παρεμποδίσουν την
παράδοση ανθρωπιστικής βοήθειας,
Θ. λαμβάνοντας υπόψη ότι μεταξύ των χωρών που είναι γνωστό ότι αντιμετωπίζουν προβλήματα από
πυρομαχικά διασποράς συγκαταλέγονται ορισμένες από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου, όπως το
Αφγανιστάν, η Καμπότζη, το Τσαντ, η Ερυθραία, η Αιθιοπία, το Λάος, το Σουδάν και το Βιετνάμ, ενώ
πυρομαχικά διασποράς έχουν επίσης χρησιμοποιηθεί στον πόλεμο των Φόκλαντ, στην Αλβανία, στη Βοσνία
και Ερζεγοβίνη, στο Ιράκ, στο Κουβέιτ, στον Λίβανο, στη Ρωσία (Τσετσενία), στη Σαουδική Αραβία και στη
Σερβία-Μαυροβούνιο (στο Κοσσυφοπέδιο συγκεκριμένα),
Ι. λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με εκτιμήσεις, 78 χώρες εξακολουθούν να έχουν αποθηκευμένα 400
εκατομμύρια νάρκες κατά προσωπικού και αντιαρματικές νάρκες, ενώ 15 000 έως 20 000 άτομα πέφτουν
κάθε χρόνο θύματα ναρκών·λαμβάνον τας δε υπόψη ότι, σύμφωνα με πληροφορίες, πυρομαχικά διασποράς
βρίσκονται αποθηκευμένα σε περισσότερες από 15 κράτη μέλη της ΕΕ και ότι τουλάχιστον 10 κράτη μέλη της
ΕΕ παράγουν τέτοιου είδους όπλα,
ΙΑ. εκφράζοντας τη λύπη του για τον μεγάλο αριθμό πυρομαχικών διασποράς που χρησιμοποίησαν και
χρησιμοποιούν οι συμμαχικές δυνάμεις στους πολέμους του Αφγανιστάν και του Ιράκ,
1. ζητεί να υπάρξει άμεσο πάγωμα της χρήσης, αποθήκευσης, παραγωγής, μεταφοράς ή εξαγωγής πυρομαχικών
διασποράς, είτε πρόκειται για από αέρος ριπτόμενες βόμβες διασποράς, είτε για πυρομαχικά που εκτοξεύονται από
πυραύλους αέρος, πυραύλους εδάφους ή οβίδες πυροβολικού, μέχρις ότου ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις
για τη σύναψη διεθνούς συμφωνίας για τη ρύθμιση, τον περιορισμό ή την απαγόρευση των όπλων αυτών·
2. καλεί όλα τα κράτη που δεν έχουν προσχωρήσει στο Πρωτόκολλο V για τα εκρηκτικά υπολείμματα πολέμου
και της Σύμβασης της Οτάβας για τις νάρκες κατά προσωπικού, να υπογράψουν και να κυρώσουν αμφότερες τις
συμφωνίες, υιοθετώντας εν τω μεταξύ το πνεύμα τους, καλεί δε την Προεδρία του Συμβουλίου και τα κράτη μέλη
της ΕΕ να υποστηρίξουν εντολή για την διαπραγμάτευση νέου πρωτοκόλλου στο πλαίσιο της Σύμβασης των
Ηνωμένων Εθνών για ορισμένα συμβατικά όπλα, που θα αντιμετωπίζει όλα τα ανθρωπιστικά προβλήματα που
συνδέονται με τη χρήση των πυρομαχικών διασποράς·
3. καλεί όλους τους χρήστες πυρομαχικών διασποράς και παρεμφερών όπλων που παράγουν εκρηκτικά
υπολείμματα πολέμου να αναλάβουν την ευθύνη εκκαθάρισης των πυρομαχικών αυτών και κυρίως να τηρούν
ακριβή στοιχεία όσον αφορά τους τόπους στους οποίους έγινε χρήση παρόμοιων πυρομαχικών προκειμένου να
συνεισφέρουν στις προσπάθειες εκκαθάρισης μετά τον τερματισμό των συγκρούσεων·θεωρεί ότι τα στοιχεία αυτά
θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν προκειμένου να προειδοποιούνται επαρκώς για τις επικίνδυνες περιοχές οι
τοπικοί πληθυσμοί και οι εργαζομένοι στον τομέα της ανθρωπιστικής βοήθειας, σύμφωνα με το Πρωτόκολλο V
για τα εκρηκτικά υπολείμματα πολέμου·
4. καλεί όλα τα κράτη να υπογράψουν και να κυρώσουν τη Σύμβαση της Oτάβας·ζητεί δε από όλα τα κράτη
μέλη της ΕΕ και τα συμβαλλόμενα στο Σύμφωνο της Οτάβας μέρη, να επιμείνουν ώστε η εν λόγω σύμβαση να
χαρακτηρίσει κάθε είδους νάρκης η οποία μπορεί να ενεργοποιηθεί λόγω της παρουσίας, προσέγγισης ή επαφής με
άτομο, ως νάρκη κατά προσωπικού η χρήση της οποίας απαγορεύεται από το Σύμφωνο·επισημαίνει ότι,
ειδικότερα, αυτό σημαίνει ότι για τα συμβαλλόμενα στη σύμβαση κράτη απαγορεύεται η χρήση συρμάτων ή
ράβδων παγίδευσης, ασφαλειών χαμηλής πίεσης, συσκευών κατά της απενεργοποίησης και παρεμφερών ασφαλειών·
5. επιμένει ότι επ'ουδενί οι ένοπλες δυνάμεις των κρατών μελών της ΕΕ πρέπει να χρησιμοποιούν οιασδήποτε
μορφής πυρομαχικά διασποράς μέχρις ότου συναφθεί διεθνής συμφωνία για τη ρύθμιση, περιορισμό ή απαγόρευση
των όπλων αυτών·
14.7.2005 EL Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης C 174 E/189
Πέμπτη, 28 Οκτωβρίου 2004
6. υπογραμμίζει την ευθύνη που έχει ένα κράτος που κατέχει εδάφη, να επισημαίνει τους κινδύνους και να
λαμβάνει μέτρα για την προστασία του άμαχου πληθυσμού, ακόμη και μέσω της εκπαίδευσης των παιδιών και να
παρέχει ειδική ενημέρωση για την παροχή βοήθειας στα θύματα των εκρηκτικών υπολειμμάτων πολέμου,
7. ζητεί από τα κράτη μέλη της ΕΕ να λάβουν αμέσως μέτρα ώστε να διασφαλίσουν ότι οι αντιαρματικές νάρκες
που είναι πιθανόν να ενεργοποιηθούν λόγω της παρουσίας, προσέγγισης ή επαφής ατόμου, θα καταστραφούν
σύμφωνα με τις διατάξεις του Συμφώνου της Οτάβας·
8. καλεί όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ που έχουν χρησιμοποιήσει πυρομαχικά διασποράς να παράσχουν βοήθεια
στους πληγέντες πληθυσμούς·καλεί επίσης την Επιτροπή να αυξήσει τη χρηματοδοτική βοήθεια προς τις
κοινότητες και τα άτομα που έχουν πληγεί από μη εκραγέντα πυρομαχικά διασποράς με όλα τα διαθέσιμα μέσα·
9. καλεί τις αρμόδιες επιτροπές να παρακολουθήσουν εκ του σύνεγγυς και να συμμετάσχουν στις συνεδριάσεις
του Συμφώνου για ορισμένα συμβατικά όπλα, να υποβάλουν εκθέσεις σχετικά με τις πρωτοβουλίες των κρατών
μελών για τα πυρομαχικά διασποράς και τα συναφή όπλα και εκθέσεις σχετικά με τα διεθνή μέτρα που αφορούν
τα όπλα αυτά·
10. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και την Επιτροπή, τον Ύπατο
Εκπρόσωπο της ΚΕΠΠΑ, τις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών της ΕΕ, τον Γενικό Γραμματέα των
Ηνωμένων Εθνών, τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και το Κογκρέσο των ΗΠΑ.__

ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΟΤΑΒΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΝΑΡΚΩΝ ΚΑΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΚΑΙ ΟΠΛΩΝ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%85%CE%BD%CE%B8%CE%AE%CE%BA%CE%B7_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%9F%CF%84%CF%84%CE%AC%CE%B2%CE%B1

ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΝ - (http://www.icbl.org)

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B9%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%AE%CF%82_%CE%95%CE%BA%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%B1_%CE%B3%CE%B9%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CE%BD_%CE%91%CF%80%CE%B1%CE%B3%CF%8C%CF%81%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7_%CF%84%CF%89%CE%BD_%CE%9D%CE%B1%CF%81%CE%BA%CF%8E%CE%BD

STATES PARTIES (ΙΣΡΑΪΛ ΚΑΙ ΗΠΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ)

1997 convention on the Prohibition of the Use, Stockpiling, Production and Transfer of Anti-Personnel Mines and on their Destruction (1997 Mine Ban Treaty).
Latest Ratifications: Indonesia (20 Feb 07) , Brunei Darussalem (24 Apr 06) , Cook Islands (16 Mar 06) , Haiti (15 Feb 06) , Ukraine (27 Dec 05)
Latest Accessions: Palau (18 Nov 07) , Iraq (15 Aug 07) , Kuwait (30 Jul 07) , Montenegro (23 Oct 06) , Bhutan (18 Aug 05)
Under Article 15, the treaty was open for signature from 3 December 1997 until its entry into force, which was 1 March 1999. On the following list, the first date is signature, the second date is ratification. Now that the treaty has entered into force, states may no longer sign it, rather they may become bound without signature through a one step procedure known as accession. According to Article 16 (2), the treaty is open for accession by any State that has not signed.
Dates are for signature/ratification or accession (a)
1. Afghanistan 11 Sep 02 (a)
2. Albania 8 Sep 98; 29 Feb 00
3. Algeria 3 Dec 97; 9 Oct 01
4. Andorra 3 Dec 97; 29 Jun 98
5. Angola 4 Dec 97; 5 Jul 02
6. Antigua and Barbuda 3 Dec 97; 3 May 99
7. Argentina 4 Dec 97; 14 Sep 99
8. Australia 3 Dec 97; 14 Jan 99
9. Austria 3 Dec 97; 29 Jun 98
10. Bahamas 3 Dec 97; 31 Jul 98
11. Bangladesh 7 May 98; 6 Sep 00
12. Barbados 3 Dec 97; 26 Jan 99
13. Belarus 3 Sep 03 (a)
14. Belgium 3 Dec 97; 4 Sep 98
15. Belize 27 Feb 98; 23 Apr 98
16. Benin 3 Dec 97; 25 Sep 98
17. Bhutan 18 Aug 05 (a)
18. Bolivia 3 Dec 97; 9 Jun 98
19. Bosnia and Herzegovina 3 Dec 97; 8 Sep 98
20. Botswana 3 Dec 97; 1 Mar 00
21. Brazil 3 Dec 97; 30 Apr 99
22. Brunei Darussalem 4 Dec 97; 24 Apr 06
23. Bulgaria 3 Dec 97; 4 Sep 98
24. Burkina Faso 3 Dec 97; 16 Sep 98
25. Burundi 3 Dec 97; 22 Oct 03
26. Cambodia 3 Dec 97; 28 Jul 99
27. Cameroon 3 Dec 97; 19 Sep 02
28. Canada 3 Dec 97; 3 Dec 97
29. Cape Verde 4 Dec 97; 14 May 01
30. Central African Republic 8 Nov 02 (a)
31. Chad 6 Jul 98; 6 May 99
32. Chile 3 Dec 97; 10 Sep 01
33. Colombia 3 Dec 97; 6 Sep 00
34. Comoros 9 Sep 02 (a)
35. Congo (Brazzaville) 4 May 01 (a)
36. Congo, Democratic Rep. Of 2 May 02 (a)
37. Cook Islands 3 Dec 97; 16 Mar 06
38. Costa Rica 3 Dec 97; 17 Mar 99
39. Cote d Ivoire 3 Dec 97; 30 Jun 00
40. Croatia 4 Dec 97; 20 May 98
41. Cyprus 4 Dec 97; 17 Jan 03
42. Czech Republic 3 Dec 97; 26 Oct 99
43. Denmark 4 Dec 97; 8 Jun 98
44. Djibouti 3 Dec 97; 18 May 98
45. Dominica 3 Dec 97; 26 Mar 99
46. Dominican Republic 3 Dec 97; 30 Jun 00
47. Ecuador 4 Dec 97; 29 Apr 99
48. El Salvador 4 Dec 97; 27 Jan 99
49. Equatorial Guinea 16 Sep 98 (a)
50. Eritrea 27 Aug 01 (a)
51. Estonia 12 May 04 (a)
52. Ethiopia 3 Dec 97; 17 Dec 04
53. Fiji 3 Dec 97; 10 Jun 98
54. France 3 Dec 97; 23 Jul 98
55. Gabon 3 Dec 97; 8 Sep 00
56. Gambia 4 Dec 97; 23 Sep 02
57. Germany 3 Dec 97; 23 Jul 98
58. Ghana 4 Dec 97; 30 Jun 00
59. Greece 3 Dec 97; 25 Sep 03
60. Grenada 3 Dec 97; 19 Aug 98
61. Guatemala 3 Dec 97; 26 Mar 99
62. Guinea 4 Dec 97; 8 Oct 98
63. Guinea-Bissau 3 Dec 97; 22 May 01
64. Guyana 4 Dec 97; 5 Aug 03
65. Haiti 3 Dec 97; 15 Feb 06
66. Holy See 4 Dec 97; 17 Feb 98
67. Honduras 3 Dec 97; 24 Sep 98
68. Hungary 3 Dec 97; 6 Apr 98
69. Iceland 4 Dec 97; 5 May 99
70. Indonesia 4 Dec 97; 20 Feb 07
71. Iraq 15 Aug 07 (a)
72. Ireland 3 Dec 97; 3 Dec 97
73. Italy 3 Dec 97; 23 Apr 99
74. Jamaica 3 Dec 97; 17 Jul 98
75. Japan 3 Dec 97; 30 Sep 98
76. Jordan 11 Aug 98; 13 Nov 98
77. Kenya 5 Dec 97; 23 Jan 01
78. Kiribati 7 Sep 00 (a)
79. Kuwait 30 Jul 07 (a)
80. Latvia 1 Jul 05 (a)
81. Lesotho 4 Dec 97; 2 Dec 98
82. Liberia 23 Dec 99 (a)
83. Liechtenstein 3 Dec 97; 5 Oct 99
84. Lithuania 26 Feb 99; 12 May 03
85. Luxembourg 4 Dec 97; 14 Jun 99
86. Macedonia FYR 9 Sep 98 (a)
87. Madagascar 4 Dec 97; 16 Sep 99
88. Malawi 4 Dec 97; 13 Aug 98
89. Malaysia 3 Dec 97; 22 Apr 99
90. Maldives 1 Oct 98; 7 Sep 00
91. Mali 3 Dec 97; 2 Jun 98
92. Malta 4 Dec 97; 7 May 01
93. Mauritania 3 Dec 97; 21 Jul 00
94. Mauritius 3 Dec 97; 3 Dec 97
95. Mexico 3 Dec 97; 9 Jun 98
96. Moldova 3 Dec 97; 8 Sep 00
97. Monaco 4 Dec 97; 17 Nov 98
98. Montenegro 23 Oct 06 (a)
99. Mozambique 3 Dec 97; 25 Aug 98
100. Namibia 3 Dec 97; 21 Sep 98
101. Nauru 7 Aug 00 (a)
102. Netherlands 3 Dec 97; 12 Apr 99
103. New Zealand 3 Dec 97; 27 Jan 99
104. Nicaragua 4 Dec 97; 30 Nov 98
105. Niger 4 Dec 97; 23 Mar 99
106. Nigeria 27 Sep 01 (a)
107. Niue 3 Dec 97; 15 Apr 98
108. Norway 3 Dec 97; 9 Jul 98
109. Palau 18 Nov 07 (a)
110. Panama 4 Dec 97; 7 Oct 98
111. Papua New Guinea 28 Jun 04 (a)
112.Paraguay 3 Dec 97; 13 Nov 98
113.Peru 3 Dec 97; 17 Jun 98
114. Philippines 3 Dec 97; 15 Feb 00
115.Portugal 3 Dec 97; 19 Feb 99
116. Qatar 4 Dec 97; 13 Oct 98
117.Romania 3 Dec 97; 30 Nov 00
118. Rwanda 3 Dec 97; 8 Jun 00
119. Saint Kitts and Nevis 3 Dec 97; 2 Dec 98
120. Saint Lucia 3 Dec 97; 13 Apr 99
121.Saint Vincent and the Grenadines 3 Dec 97; 1 Aug 01
122. Samoa 3 Dec 97; 23 Jul 98
123. San Marino 3 Dec 97; 18 Mar 98
124. Sao Tome e Principe 30 Apr 98; 31 Mar 03
125. Senegal 3 Dec 97; 24 Sep 98
126. Serbia 18 Sep 03 (a)
127. Seychelles 4 Dec 97; 2 Jun 00
128. Sierra Leone 29 Jul 98; 25 Apr 01
129. Slovak Republic 3 Dec 97; 25 Feb 99
130. Slovenia 3 Dec 97; 27 Oct 98
131.Solomon Islands 4 Dec 97; 26 Jan 99
132. South Africa 3 Dec 97; 26 Jun 98
133. Spain 3 Dec 97; 19 Jan 99
134. Sudan 4 Dec 97; 13 Oct 03
135. Suriname 4 Dec 97; 23 May 02
136. Swaziland 4 Dec 97; 22 Dec 98
137. Sweden 4 Dec 97; 30 Nov 98
138. Switzerland 3 Dec 97; 24 Mar 98
139. Tajikistan 12 Oct 99 (a)
140. Tanzania 3 Dec 97; 13 Nov 00
141. Thailand 3 Dec 97; 27 Nov 98
142. Timor-Leste 7 May 03 (a)
143. Togo 4 Dec 97; 9 Mar 00
144. Trinidad and Tobago 4 Dec 97; 27 Apr 98
145. Tunisia 4 Dec 97; 9 Jul 99
146. Turkey 25 Sep 03 (a)
147. Turkmenistan 3 Dec 97; 19 Jan 98
148. Uganda 3 Dec 97; 25 Feb 99
149. Ukraine 24 Feb 99; 27 Dec 05
150. United Kingdom 3 Dec 97; 31 Jul 98
151.Uruguay 3 Dec 97; 7 Jun 01
152. Vanuatu 4 Dec 97; 16 Sep 05
153. Venezuela 3 Dec 97; 14 Apr 99
154. Yemen 4 Dec 97; 1 Sep 98
155. Zambia 12 Dec 97; 23 Feb 01
156. Zimbabwe 3 Dec 97; 18 Jun 98


ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
http://eur-lex.europa.eu/el/index.htm

AutoMoto DREAM - ΣΠΕΣΙΑΛ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ.

Εάν αντί για Ολυμπιακούς το 2004, που έχουν είδη ξεχασθεί παγκοσμίος, είχαμε κάνει μία με δύο πίστες αγώνων ταχύτητας, όχι μόνο δε θα χρωστάγαμε για τις επόμενες 5.000.000 χιλιετίες αλλά θα είχαμε είδη κέρδη και μόνιμη προβολή.

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ F1 2009.
ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ.
ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΑΡΑΓΕ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;

29/03/2009 Australia Melbourne
05/04/2009 Malaysia Sepang
19/04/2009 China Shanghai
26/04/2009 Bahrain Sakhir
10/05/2009 Spain Barcelona
24/05/2009 Monaco Monaco
07/06/2009 Turkey Istanbul
21/06/2009 Great-Britain Silverstone
12/07/2009 Germany Nurburgring
26/07/2009 Hungary Hungaroring
23/08/2009 Europe Valencia
30/08/2009 Belgium Spa-Franc.
13/09/2009 Italy Monza
27/09/2009 Singapore Singapore
04/10/2009 Japan Suzuka
18/10/2009 Brazil Interlagos
01/11/2009 Abu Dhabi Yas Marina

ΑΝΕΚΔΟΤΑ - ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ