Η ΣΠΙΘΑ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΦΩΤΙΑ

ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΕ ΤΗ ΣΕΛΙΔΑ - TRANSLATE THIS PAGE

Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ

Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Τετάρτη 15 Απριλίου 2009

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ

ΤΙ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΟΙ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ

Αν κάτι δείχνουν οι δημοσκοπήσεις του τελευταίου διαστήματος, σε ένα τουλάχιστον επίπεδο, είναι πως το κεντρικό ανάχωμα της κυβέρνησης παραμένει ο ίδιος ο Πρωθυπουργός. Αυτό είναι ταυτόχρονα ανακουφιστικό, αλλά και ανησυχητικό. Ανακουφιστικό, διότι η «αντίσταση» της εικόνας του, απέτρεψε μια πιο έντονη διολίσθηση του κυβερνώντος κόμματος μετά τα γεγονότα που σημάδεψαν τον καταλυτικό Σεπτέμβριο του 2008. Ανησυχητικό, διότι η ασπίδα της κυβέρνησης στηρίζεται σε τόσο μεγάλο βαθμό στην εμπιστοσύνη που προκαλεί η ηγεσία της και σαφώς λιγότερο η ίδια ως σύνολο.
Η πιο πρόσφατη δημοσκόπηση της MRB για τον Ε.τ.Κ είναι χαρακτηριστική μέσα από μια συγκεκριμένη ερώτηση που διερεύνησε. Η ερώτηση αναφέρεται στους «λόγους» για τους οποίους οι πολίτες θα ψήφιζαν τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.
Αναφορικά με τη ΝΔ, ο κυρίαρχος λόγος επιλογής της εμφανίζεται να είναι «ο αρχηγός» με 31,6%. Ακολουθεί η επιλογή «γιατί είμαι παραδοσιακός ψηφοφόρος» (με 28,6%) και έπεται το «γιατί είναι η καλύτερη επιλογή» με 24,1%. Ακολουθούν ως λόγοι επιλογής της ΝΔ το «γιατί είναι η λιγότερο κακή επιλογή» (13,2%), και το «για την κυβερνητική της πολιτική» (10,5%), κλπ.
Αναφορικά τώρα με το ΠΑΣΟΚ, οι παράγοντες υπερψήφισής του διαφέρουν αισθητά, καθώς προηγείται το ότι «είναι η καλύτερη επιλογή» (27,9%), ενώ ακολουθεί το ότι «είμαι παραδοσιακός ψηφοφόρος» (23,3%). Επίσης το 14,4% επιλέγει το ΠΑΣΟΚ ως «λιγότερο κακή επιλογή», ενώ το 13% το επιλέγει ως έκφραση ψήφου «διαμαρτυρίας» κατά της κυβέρνησης. Τέλος, μόνο το 10,7% το επιλέγει λόγω του «αρχηγού» του.
Από τις αντιδράσεις αυτές λοιπόν προκύπτουν μια σειρά από ξεκάθαρα συμπεράσματα:
Πρώτον, απερίφραστα οι ψηφοφόροι της ΝΔ προτάσσουν την ηγεσία της ως κεντρική επιλογή τους, ενώ η «κυβερνητική της πολιτική» βρίσκεται χαμηλά (στο 10,5%).
Δεύτερον, και τα δύο μεγάλα κόμματα συγκεντρώνουν ως λόγο επιλογής τους παραδοσιακές «παραταξιακές ταυτίσεις» (party identification) που αθροίζουν στο 52% περίπου, με περισσότερους ψηφοφόρους της ΝΔ να δηλώνουν «παραδοσιακοί ψηφοφόροι».
Τρίτον, πιο θετικά βλέπουν το κόμμα τους («είναι η καλύτερη επιλογή») οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ από εκείνους της ΝΔ (27,9% έναντι 23,3%).
Τέταρτον, τα δύο μεγάλα κόμματα επιλέγονται ως «λιγότερο κακή επιλογή» από παρεμφερή ποσοστά ψηφοφόρων.
Πέμπτον (και πολύ κρίσιμο), το 13% των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ το επιλέγουν απερίφραστα για να «διαμαρτυρηθούν» προς την κυβέρνηση.
Αυτός ο τελευταίος δείκτης (χωρίς κανείς να αγνοεί ότι στη φάση αυτή το ΠΑΣΟΚ έχει συνολικά καλύτερη εικόνα από τη ΝΔ), είναι το πιο κρίσιμο χαρτί για το ΠΑΣΟΚ, που πιθανότατα «κάνει τη διαφορά», εξηγώντας το γιατί προηγείται στις δημοσκοπήσεις.
Το χαρτί αυτό για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι επίσης (όπως ακριβώς και ο «παράγων Καραμανλής» για τη ΝΔ) ταυτόχρονα ανακουφιστικό, αλλά και ανησυχητικό. Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να αισθάνεται ανακούφιση που υπάρχει (ένα όχι τόσο αμελητέο) ρεύμα αντικυβερνητικής διαμαρτυρίας σε κρίσιμους ρευστούς ψηφοφόρους. Που ίσως και να κρίνουν το αποτέλεσμα. Όμως το ανησυχητικό είναι ότι οι ψηφοφόροι αυτοί είναι άγνωστο εάν, στο τέλος της ημέρας, θα αποδειχθούν σταθεροί στις αμιγώς «αποδοκιμαστικές» προθέσεις τους. Καθώς το ρεύμα αυτό, αν και μη αμελητέο, δεν είναι ιδιαίτερα ισχυρό.
Στην ουσία λοιπόν η πολιτική μάχη κρίνεται ανάμεσα στην όποια επίδραση μπορεί να έχει η εικόνα Καραμανλή και την ένταση της ψήφου διαμαρτυρίας κατά της κυβέρνησης! Αυτές οι δύο τάσεις συγκρούονται.
Οι ψηφοφόροι διαμαρτυρίας (για την ώρα) προτάσσουν την όχι θετική εικόνα της κυβέρνησης στις επιλογές τους, έναντι της θετικής εικόνας του Πρωθυπουργού. Από την άλλη πλευρά όμως, είναι φανερό πως η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ (η οποία όντως έχει βελτιώσει την εικόνα της) δεν προκαλεί εμπιστοσύνη και υστερεί στις συγκρίσεις με την ηγεσία της ΝΔ.
Όλα αυτά υπάρχουν σε μια ασταθή ισορροπία. Όπου όμως υπάρχουν ασταθείς ισορροπίες, παρουσιάζονται αναπόφευκτα και ρευστά τοπία, όπως το σημερινό. Στο τοπίο αυτό, και τα δύο μεγάλα κόμματα μετρούν δυνάμεις και αδυναμίες. Από τις οποίες μέχρι τώρα ευνοείται το ΠΑΣΟΚ. Όμως οι ισορροπίες αυτές δεν διασφαλίζουν την κυριαρχία του. Ειδικά όσο «αντέχει» η εικόνα Καραμανλή. Την ώρα μάλιστα που το ΠΑΣΟΚ δεν πείθει «κυβερνητικά» και «ηγετικά».

ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΗΝ ΛΗΞΗ ΤΗΣ ΤΕΤΡΑΕΤΙΑΣ

Στο ερώτημα του http://www.sofokleous10.gr/, «Πότε θέλετε να γίνουν εκλογές;», τα αποτελέσματα είναι:

Στην λήξη της τετραετίας: ΕΛΑΒΑΝ: 1518, ΠΟΣΟΣΤΟ: 51,4%
Άμεσα: ΕΛΑΒΑΝ: 704, ΠΟΣΟΣΤΟ: 23,8%
Μαζί με τις Ευρωεκλογές: ΕΛΑΒΑΝ: 587, ΠΟΣΟΣΤΟ: 19,9%

Το 2010 Λόγω Πρ. Δημοκρατιάς: ΕΛΑΒΑΝ: 147, ΠΟΣΟΤΟ: 5%

Αριθμός Ψήφων: 2956
Πρώτη ψήφος: Τετάρτη 11 Φεβρουάριος 2009 18:33
Τελευταία Ψήφος: Τετάρτη 15 Απριλίου 2009 09:59
Η ψηφοφορία συνεχίζεται

Σάββατο 11 Απριλίου 2009

ΟΙ ΜΠΑΡΜΠΑΔΕΣ ΚΑΙ Η ΘΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΡΩΝΗ

Ο Β.Λ. είναι διευθυντής Ιονίου σε τέως κρατική επιχείρηση που έχει σχέση με πωλήσεις προϊόντων σε λιμάνια και αεροδρόμια. Την περίοδο του ΠΑΣΟΚ ο φίλος του Γ.Δ., τέως υφυπουργός οικονομικών και υπουργός γεωργίας, φρόντισε να τον κάνει από υπάλληλο του τμήματος του λιμανιού της Κέρκυρας, πρώτα προϊστάμενο εκεί και μετέπιπτα διευθυντή Κερκύρας. Όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας η Ν.Δ. έγινε διευθυντής Ιονίου. Αναρωτιέμαι αν σε αυτό έπαιξε κάποιο ρόλο το ότι, τουλάχιστον τη δεκαετία του 90 η αδελφή της γυναίκας του ήταν γραμματέας της Θ.Μ. που σήμερα κατέχει τη θέση της ΥΠΕΞ. Επιπλέων αφού ανέλαβε τη νέα του θέση, φρόντισε να προσλάβει έναν από τους υιούς του σαν εποχικό ενώ το παιδί βρισκόταν στο Ηράκλειο της Κρήτης σαν φοιτητής.
Επίσης τέως βουλευτής Κερκύρας της Ν.Δ. βοήθησε την μητέρα του να πάρει αγροτική σύνταξη και το καλύτερο, ο πατέρας του την περίοδο της Χούντας είχε πάρει άδεια αγοραίου ΤΑΞΙ πληρώνοντας 1 (μία) δραχμή, την οποία και πούλησε μετέπιπτα, από ότι ακούστηκε στη γύρα, 40.000.000 σπαρταριστές δραχμούλες.
Ο εν λόγο κύριος δεν του έφταναν τα παραπάνω αλλά και οι οικοδομικές υπερβάσεις που έκανε στην οικοδομή που κατέχει στη Ρόδα Θιναλίου (την περίοδο διακυβέρνηση του Κ.Μ. του είχε γίνει καταγγελία στην πολεοδομία από γείτονα του που ως εκ’ θαύματος εξαφανίστηκε. Την περίοδο αυτή η Θ.Μ. ήταν ΥΠΕΧΩΔΕ),



έκλεισε και τη σούδα για να δημιουργήσει εξωτερικό χώρο στην επιχείρηση που διατηρεί στο όνομα της συζύγου του και να μπορεί να εκθέτει τα προϊόντα του.



Χωρίς να του φτάνει ότι πουλούσε είδη δώρων και ειδών διατροφής, που απαγορεύεται αυστηρά από τη νομοθεσία και χωρίς να τον ενοχλήσει ποτέ κανένας, ούτε και ο τέως προϊστάμενος της υγειονομικής υπηρεσίας του νομού Κερκύρας παρόλο που ήταν γνώστης του δεδομένου αυτού,
σήμερα 11/4/2009 έφτασε στο σημείο να παίρνει άσφαλτο από το έργο αποκατάστασης του δρόμου από τα σκαψίματα που είχαν γίνει για την τοποθέτησης αγωγών αποχετευτικού δικτύου και να την ρίχνει σε ένα σημείο της σούδας που στο παρελθόν είχε ξεχάσει να μπαζώσει, .χωρίς φυσικά και πάλι να ενοχληθεί από κανέναν.



Τέλος η αδελφή του που διαμένει εκτός Κερκύρας, σήκωσε όροφο σε παράπλευρη οικοδομή από τη δικιά του, χωρίς φυσικά καμία ενόχληση.
Αυτά συμβαίνουν άμα έχει μπαρμπάδες και θεία στην Κορώνη.

Πέμπτη 9 Απριλίου 2009

ΚΟΥΙΖ - ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΤΡΙΑ ΚΙΝΑ ΤΟΥ ΜΙΣΘΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΜΜΗΝΟΥ ΡΥΣΗΣ


1ο. Έρχεται μια φορά το μήνα!
2ο. Κρατάει περίπου μία εβδομάδα!!
3ο. Όταν τελειώσει αρχίζει το γα..σι!!!

Τρίτη 7 Απριλίου 2009

ΟΤΑΝ Η ΑΕΚ ΝΙΚΗΣΕ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ


Συνήθως την ιστορία των συλλόγων κοσμούν τρόπαια και διακρίσεις απ' τις διοργανώσεις που συμμετέχουν. Στην περίπτωση της ΑΕΚ ωστόσο υπάρχει μία στιγμή που μοιάζει ανώτερη από κάθε αγωνιστικό τίτλο. Είναι η μέρα κατά την οποία η Ένωση... νίκησε τον πόλεμο και ταξίδεψε στο βομβαρδιζόμενο Βελιγράδι για να συμπαρασταθεί στους Σέρβους που δοκιμάζονταν. Στις 7 Απριλίου του 1999 (Μεγάλη Τετάρτη τότε), δέκα χρόνια από σήμερα, η ΑΕΚ έγραφε μία από τις πιο χρυσές σελίδες στην πλούσια ιστορία της, δείχνοντας έμπρακτα πως αντιπροσωπεύει πολλά περισσότερα πράγματα από έναν απλό αθλητικό σύλλογο.
Οι στιγμές που έζησαν όσοι συμμετείχαν σε αυτό το ταξίδι ήταν μοναδικές. Όταν η αποστολή των «κιτρινόμαυρων» κατάφερε να ξεπεράσει τα εμπόδια και να φτάσει στο Βελιγράδι, ο σερβικός λαός βγήκε στους δρόμους για να την υποδεχθεί. Περίπου 50 χιλιόμετρα από τα σύνορα με την Ουγγαρία, στην πρώτη υποδοχή, προσφέρθηκε στην αποστολή της ΑΕΚ ψωμί και αλάτι, όπως δηλαδή θέλουν τα σερβικά έθιμα όταν υπάρχει υποδοχή φίλων. Δεκάδες άνθρωποι κάθε ηλικίας συνόδευαν τους «κιτρινόμαυρους» μέχρι να φτάσουν στο γήπεδο για ένα παιχνίδι που δεν τελείωσε ποτέ.
Βλέπετε, ήταν τέτοιο το πάθος του κόσμου για να ενωθεί και να φωνάξει «Stop the war», που δεν μπορούσαν να περιμένουν το σφύριγμα της λήξης. Έλληνες και Σέρβοι έγιναν μία αγκαλιά, φωνάζοντας πως είναι αδέρφια και οι φανέλες της ΑΕΚ με το στόχο εξελίχθηκαν σε σύμβολο αντίστασης. Το σούρουπο βρήκε την αποστολή της Ένωσης στο δρόμο της επιστροφής και το Βελιγράδι να υπομένει ακόμα ένα βομβαρδισμό. Αυτή τη φορά όμως είχαν τη δύναμη και τη συμπαράσταση της ΑΕΚ.
Παρόντες στην αποστολή ειρήνης
Η ιδέα και μόνο του ταξιδιού σε μια εμπόλεμη περιοχή θα μπορούσε να αποτρέψει πολλούς από το να συμμετάσχουν. Στην περίπτωση της ΑΕΚ, πάντως, υπήρχαν δεκάδες απλοί άνθρωποι που θέλησαν να ταξιδέψουν στο Βελιγράδι και να δώσουν τη δική τους, ειρηνική μάχη για να σταματήσει ο πόλεμος. Χαρακτηριστική ήταν η περίπτωση του Μανώλη Γλέζου (ο άνθρωπος που τη νύχτα της 30ής Μαΐου του 1941, κατά την περίοδο της ναζιστικής κατοχής, κατέβασε από την Ακρόπολη τη σβάστικα και ύψωσε την ελληνική σημαία). "Ύστερα από αυτό το ταξίδι, ενώ μέχρι τότε δεν ήμουν φίλαθλος κάποιας ομάδας, έχω γίνει πλέον φανατικός οπαδός της ΑΕΚ. Δεν ανεβάζει απλώς το επίπεδο της ομάδας αυτό το ταξίδι, αλλά χαρακτηρίζει και την όλη στάση του ελληνικού λαού". Την αποστολή συνόδεψε πλήθος προσωπικοτήτων, που έφτασε έστω μέχρι το αεροδρόμιο, ενώ εκτός από τα μέλη του ποδοσφαιρικού τμήματος στο ταξίδι συμμετείχαν ακόμα πολλοί φίλοι της Ένωσης.
Των ΣΤΑΥΡΟΥ ΚΑΖΑΝΤΖΟΓΛΟΥ & ΝΙΚΟΥ ΜΑΧΑΙΡΑ
http://www.goalday.gr

«ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ»
Τι και αν είναι πλέον οικογενειάρχης με δύο υπέροχα παιδιά; Για τον Χρυσόστομο Μιχαηλίδη δεν υπάρχει κανένας ενδοιασμός στο ερώτημα αν θα επαναλάμβανε και τώρα το εγχείρημα του '99, ταξιδεύοντας στο εμπόλεμο Βελιγράδι. "Θα πήγαινα και πάλι. Δεν θα το σκεφτόμουν στιγμή. Ήταν μοναδικές οι στιγμές, που δεν μπορείς να τις ζήσεις πουθενά αλλού. Μόνο ο αθλητισμός μπορεί να προσφέρει τέτοιες συγκινήσεις και αισθάνομαι τυχερός που είχα την ευκαιρία να φτάσω μαζί με την υπόλοιπη αποστολή της ΑΕΚ στο Βελιγράδι για να στείλουμε μήνυμα ειρήνης και αγάπης" τόνισε ο έμπειρος ποδοσφαιριστής.
Έστω κι αν πέρασαν δέκα χρόνια από τότε, ο Μιχαηλίδης δεν κρύβει πως τα συναισθήματα παραμένουν ακόμα έντονα χαραγμένα στο μυαλό του. "Το πρωί πήγαμε και το βράδυ βομβάρδιζαν. Απίστευτη εικόνα. Δεν μπορούσαμε να το φανταστούμε πως μπορεί να συμβεί κάτι κακό και όμως ήμασταν μια ανάσα από το θάνατο. Άξιζε, όμως, για το ευχαριστώ αυτών των ανθρώπων. Οι φανέλες που ανταλλάξαμε με το στόχο. Θεωρώ ότι ήταν ενθύμιο ζωής".
Άλλωστε, εκείνο το παιχνίδι δεν άφησε μετάλλια και ενθύμια, αλλά μόνο φανέλες με το στόχο. Το αγωνιστικό μέρος δεν είχε τόση σημασία. Άλλωστε το ματς διακόπηκε από την ειρηνική εισβολή Ελλήνων και Σέρβων φιλάθλων στον αγωνιστικό χώρο, με το σκορ να είναι 1-1. Για την ιστορία, η Παρτιζάν του μετέπειτα προπονητή της ΑΕΚ Λιούμπισα Τουμπάκοβιτς αγωνίστηκε με τους Νταμιάνοβιτς, Κράσοβιτς, Σάβιτς, Σανόγεβιτς, Στογιάνοβιτς, Βούκοβιτς, Ιλιτς, Ιβιτς, Μπιέκοβιτς, Τόμιτς, Κίτσμαν και η Ενωση του Ολεγκ Μπλαχίν με τους Ατματσίδη (29’ Μιχαηλίδη - 40’ Κουρκούνα), Κοπιτσή (40’ Κωστένογλου), Μπαμπούνσκι, Μιλοβάνοβιτς (42’ Καψή), Τσέκολι (45’ Ζήκο), Κατσαβό, Σαβέβσκι (32’ Κασάπη), Μαλαδένη, Καλιτζάκη, Ζουμπούλη
http://www.goalday.gr

ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ – RACISM

Εάν το να αγαπάω την πατρίδα μου περισσότερο από την πατρίδα των άλλων είναι ρατσισμός, τότε είμαι ρατσιστής.
If to love my own country more than the others people’s country is racism, then I am a racist.

Δευτέρα 6 Απριλίου 2009

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

Απόσπασμα από το βιβλίο του Χερνάντο Ντε Σότο Το Μυστήριο του Κεφαλαίου (εκδώσεις. ΡΟΕΣ)
Αρχική διαπίστωση είναι πως, σε ένα μεγάλο μέρος του κόσμου, η ελεύθερη οικονομία έχει αντικατασταθεί από την ακαμψία των κλειστών αγορών, με αποτέλεσμα την επιφυλακτικότητα απέναντι στον καπιταλισμό και τους κινδύνους αποσταθεροποίησης. Δεν είναι λίγοι αυτοί που θυμούνται τις προειδοποιήσεις του ιστορικού της οικονομίας Κλαρκ Πόλανυ ότι οι ελεύθερες αγορές θα συγκρουστούν με την κοινωνία με απρόβλεπτα αποτελέσματα.
Αυτοί οι ψίθυροι ανησυχίας, όσο ενοχλητικοί κι αν ήταν, το μόνο που κατάφεραν ήταν να παρακινούν τους Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους ηγέτες να επαναλαμβάνουν στον υπόλοιπο κόσμο το ίδιο βαρετό μάθημα: σταθεροποιήστε τα νομίσματά σας, δείξτε επιμονή, αγνοήστε τις διαδηλώσεις για τους μισθούς πείνας και περιμένετε υπομονετικά την επιστροφή των ξένων επενδυτών.
Επιπλέον, οι Δυτικοί αρέσκονται στο να «συλλυπούνται» τους λαούς του Τρίτου Κόσμου: ότι έχασαν την Προτεσταντική Μεταρρύθμιση, ότι σακατεύτηκαν εξαιτίας της εκμετάλλευσής τους από τους Ευρωπαίους αποικιοκράτες, ότι έχουν χαμηλό δείκτη νοημοσύνης, κτλ.
Σήμερα, η Λατινική Αμερική και η Ρωσία μοιράζονται τα ίδια προβλήματα: κραυγαλέες ανισότητες, υπόγειες παραοικονομίες, πανίσχυρες μαφίες, πολιτική αστάθεια, διαρροή κεφαλαίων, σκανδαλώδη περιφρόνηση των νόμων. Από παρόμοια προβλήματα ταλαιπωρούνταν και οι ΗΠΑ το 1783, όταν ο πρόεδρος Τζορτζ Ουάσιγκτον διαμαρτυρόταν για τους ληστές «που ξαφρίζουν και ιδιοποιούνται τον πλούτο της χώρας σε βάρος των πολλών». Αυτοί οι «ληστές» ήταν καταληψίες και παράνομοι μικροπωλητές οι οποίοι είχαν καταλάβει γη που δεν τους ανήκε. Ταυτόχρονα όμως, ήταν και η αιτία της εξάπλωσης του κεφαλαίου στη μακρινή εκείνη εποχή.
Σε μια αναπτυσσόμενη χώρα τα περιουσιακά στοιχεία των πολιτών δεν μπορούν να απεικονιστούν κατά τρόπο που να παράγουν πρόσθετη αξία διότι δεν υπάρχουν νομικά κατοχυρωμένες συναλλαγές. Όμως, η επιχειρηματική δραστηριότητα των φτωχών έχει δημιουργήσει τεράστιο πλούτο. Είναι μικροί επιχειρηματίες που έχουν ξεπεράσει θριαμβευτικά κάθε εμπόδιο που μπορούμε να φανταστούμε για να δημιουργήσουν το μεγαλύτερο μέρος του πλούτου στην κοινωνία τους. Το κεφάλαιο αυτό θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί, αν απλώς μπορέσουμε να λύσουμε το μυστήριο του τρόπου με τον οποίο τα περιουσιακά στοιχεία μετατρέπονται σε ζωντανό κεφάλαιο (δηλ. σε κεφάλαιο που μπορεί νόμιμα να επανεπενδυθεί, να υποθηκευτεί, κτλ.)
Γιατί δεν μπορούν τα 9,3 τρις νεκρού κεφαλαίου να παράγουν αξία πέρα από τη «φυσική» τους κατάσταση; Αυτό που λείπει από τους φτωχούς είναι η εύκολη πρόσβαση σε μηχανισμούς ιδιοκτησίας που θα μπορούσαν να προσδιορίσουν νομικά το οικονομικό δυναμικό των περιουσιακών στοιχείων τους, προκειμένου να μπορέσουν να τους χρησιμοποιήσουν για να παράγουν, να διασφαλίσουν ή να εγγυηθούν μεγαλύτερη αξία στη διευρυμένη αγορά. Στη Δύση, κάθε περιουσιακό στοιχείο είναι επίσημα προσδιορισμένο. Σύμφωνα με το Χ. Ντε Σότο ο «πλούτος των φτωχών» υπάρχει και μάλιστα άφθονος (υπολογίζει σε 9,3 τρις δολάρια το «νεκρό» κεφάλαιο). Το πρόβλημα είναι ότι βρίσκεται σε ελαττωματικές μορφές: σε σπίτια που έχουν οικοδομηθεί σε παράνομες εκτάσεις, σε επιχειρήσεις που λειτουργούν με καταστατικά απροσδιόριστης ευθύνης, σε βιομηχανίες εγκατεστημένες σε μέρη όπου οι χρηματοδότες και οι επενδυτές δεν μπορούν να τις δουν. Αυτό συμβαίνει επειδή οι τριτοκοσμικές και οι πρώην κομμουνιστικές χώρες δεν διαθέτουν διαδικασίες αντιπροσώπευσης. Οι φτωχοί στις χώρες αυτές διαθέτουν σπίτια χωρίς τίτλους ιδιοκτησίας, σοδειές χωρίς τίτλους κυριότητας, επιχειρήσεις χωρίς καταστατικά ίδρυσης και λειτουργίας.
Μόνο η Δύση έχει στη διάθεσή της τη διαδικασία της μετατροπής του αόρατου σε ορατό, δηλ. τη συγκέντρωση των περιουσιακών αναπαραστάσεων σε μία ενιαία βάση δεδομένων. Η προέλευση αυτής της διαδικασίας είναι άγνωστη και η σημασία της θαμμένη στο οικονομικό υποσυνείδητο των δυτικών καπιταλιστικών χωρών.
Αυτή η συγκέντρωση των περιουσιακών αναπαραστάσεων, αποτελεί για τον Ντε Σότο μια επαναστατική διαδικασία στη δυτική ιστορία διότι έβαλε το συσσωρευμένο πλούτο σε μία βάση δεδομένων. Μιλάμε για μία διαδικασία αρκετά μακρόχρονη και όχι ταυτόχρονη σε όλες τις χώρες. Π.χ. η ενοποίηση των ιδιοκτησιακών καθεστώτων στην Ιαπωνία πραγματοποιήθηκε πριν από 50 χρόνια. Το μάθημα της Δύσης είναι ότι οι αποσπασματικές λύσεις και τα προσωρινά μέτρα δεν αρκούν για την ανακούφιση από τη φτώχεια. Το βιοτικό επίπεδο ανέβηκε μόνο όταν οι κυβερνήσεις μεταρρύθμισαν το νομικό σύστημα και το ιδιοκτησιακό καθεστώς έτσι ώστε να διευκολύνουν τον καταμερισμό της εργασίας. Όπως ακριβώς μια λίμνη χρειάζεται ένα υδροηλεκτρικό εργοστάσιο για να παράγει χρήσιμη ενέργεια, έτσι και τα περιουσιακά στοιχεία χρειάζονται ένα επίσημο ιδιοκτησιακό καθεστώς προκειμένου να παράγουν σημαντική υπεραξία. «Αν ο καπιταλισμός είχε εγκέφαλο, αυτός θα βρισκόταν στο νόμιμο ιδιοκτησιακό καθεστώς», καταλήγει χαρακτηριστικά ο Περουβιανός συγγραφέας.
Στις πρώην κομμουνιστικές και στις χώρες του Τρίτου Κόσμου, τα περιουσιακά στοιχεία των πλουσίων προστατεύονται από επίσημα ιδιοκτησιακά καθεστώτα. Όμως οι πλούσιοι αποτελούν μια πολύ μικρή μειονότητα – ένα «γυάλινο κώδωνα» ευημερίας – κυρίως επειδή μπορούν να προσλαμβάνουν ειδικευμένους δικηγόρους. Η μεγάλη πλειονότητα των ανθρώπων μοιάζουν σαν να βρίσκονται έξω από τον «γυάλινο περιουσιακό κώδωνα», επειδή δεν μπορούν να δρέψουν τους καρπούς του μόχθου τους που αντιπροσωπεύονται από το επίσημο ιδιοκτησιακό καθεστώς. Ο Ντε Σότο δεν πιστεύει ότι η εμφάνιση μικρών θυλάκων πλούσιων οικονομικών τομέων στη μέση μεγάλων υπανάπτυκτων σηματοδοτεί τη μετάβαση σε καπιταλιστικά συστήματα. Αντίθετα, η ύπαρξη ευημερούντων θυλάκων στη μέση μιας θάλασσας φτώχειας κρύβει την τεράστια ανικανότητα της χώρας να δημιουργεί, να σέβεται και να παρέχει επίσημα περιουσιακά δικαιώματα στην πλειονότητα των πολιτών της.
Για παράδειγμα, όταν το 1980 ο κατασκευαστικός κλάδος του Περού βρισκόταν σε ύφεση, ο Ντε Σότο και οι συνεργάτες του παρατήρησαν ότι οι μάντρες που πουλούσαν υλικά οικοδομών έκαναν χρυσές δουλειές και οι τιμές του τσιμέντου ήταν αυξημένες. Άρχισαν έτσι να αισθάνονται την παρουσία μιας, επισήμως αόρατης, παραοικονομίας η οποία δεν ήταν σε καμία περίπτωση ένα ζήτημα μικρής, αλλά τεράστιας κλίμακας.
Πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι φτωχοί είναι αποτέλεσμα του γεγονότος ότι ο γραπτός νόμος δεν βρίσκεται σε αρμονία με τον τρόπο που πραγματικά λειτουργεί η χώρα. Είναι λογικό ότι αν ο γραπτός νόμος βρεθεί σε σύγκρουση με τους «νόμους» με τους οποίους ζουν οι πολίτες, σίγουρα θα ακολουθήσει διαφθορά, φτώχια και βία. Αντί να προσαρμοστούν στην πραγματικότητα, πολλές κυβερνήσεις στο παρελθόν θέσπιζαν περισσότερους νόμους και κανόνες για να την εξαλείψουν. Οι επιπλέον κανόνες έφερναν επιπλέον παραβάσεις – και σύντομα ψηφίζονταν νέοι νόμοι για να διώκονται αυτοί που παραβίαζαν τους παλιούς. Οι μηνύσεις πολλαπλασιάστηκαν, το λαθρεμπόριο και η πλαστογραφία διαδόθηκαν πολύ. Οι κυβερνήσεις κατέφυγαν στη βίαιη καταστολή. Στις χώρες όπου το κράτος δίωξε τους παράνομους επιχειρηματίες, αντί να προσαρμόσει το σύστημα ώστε να απορροφήσει τις επιχειρήσεις τους, όχι μόνο καθυστέρησε η οικονομική ανάπτυξη αλλά εντάθηκε και η κοινωνική αναταραχή, καταλήγοντας σε βία. Οι γνωστότερες εκδηλώσεις του φαινομένου ήταν η Γαλλική και η Ρωσική Επανάσταση.
Στη Δύση, μετά από μία μια μακρόχρονη διαδικασία, διευκολύνοντας την πρόσβαση στην αναγνωρισμένη από το νόμο περιουσία, μειώνοντας τα εμπόδια που δημιουργούσαν οι απαρχαιωμένες ρυθμίσεις και επιτρέποντας στις ισχύουσες κατά τόπους διατάξεις να επηρεάσουν τη σύνταξη νόμων, οι πολιτικοί εξάλειψαν τις αντιφάσεις από τα νομικά και τα οικονομικά τους συστήματα και επέτρεψαν στις χώρες τους να οδηγήσουν τη Βιομηχανική Επανάσταση σε νέα ύψη. Σταδιακά, οι χώρες της Δύσης κατάφεραν αφενός να αναγνωρίσουν ότι τα κοινωνικά συμβόλαια εκτός του επίσημου νόμου αποτελούσαν μια εύλογη πηγή νόμου, και αφετέρου να ανακαλύψουν τρόπους ενσωμάτωσης αυτών των συμβολαίων σε ένα ενιαίο ιδιοκτησιακό καθεστώς.
Για τον Χ. Ντε Σότο, οι αναπτυσσόμενες χώρες αποτυγχάνουν να ενεργοποιήσουν αυτό τον πλούτο του «νεκρού» κεφαλαίου διότι οι κυβερνήσεις τους κατέχονται από 5 εσφαλμένες αντιλήψεις: 1) ότι όλοι όσοι λειτουργούν έκνομα το κάνουν για να αποφύγουν τους φόρους. 2) ότι τα ακίνητα δεν ανήκουν νόμιμα στους ιδιοκτήτες τους επειδή δεν έχουν καταγραφεί σωστά. 3) ότι η εφαρμογή του υποχρεωτικού νόμου είναι αρκετή. 4) ότι οι υπάρχουσες έκνομες συμφωνίες («κοινωνικά συμβόλαια») μπορούν να αγνοηθούν. 5) ότι μπορεί κανείς να πετύχει σημαντικές μεταρρυθμίσεις χωρίς πολιτική ηγεσία υψηλού επιπέδου.
Εδώ και αρκετά χρόνια, ο Ντε Σότο και οι συνεργάτες του στο ILD (Ινστιτούτο Ελευθερίας και Δημοκρατίας) αποφάσισαν «να κλείσουν τα βιβλία τους και να ανοίξουν τα μάτια τους»: Περπατώντας στις φτωχογειτονιές της Λατινικής Αμερικής, της Μέσης Ανατολής, της νότιας και ανατολικής Ασίας και στις παρακμάζουσες βιομηχανικές ζώνες των πρώην κομμουνιστικών κρατών, μελετούν την «γκρίζα» οικονομία, αποτυπώνουν αυτό που πιστεύουν ότι οι εν λόγω κυβερνήσεις κάνουν σωστά και με ένα μοντέλο που το ονομάζουν «Διαδικασία Κεφαλαιοποίησης τις βοηθούν να προσδώσουν νόμιμα ιδιοκτησιακά δικαιώματα στους κατόχους του «νεκρού» κεφαλαίου (τα ¾ του πληθυσμού της γης). Με επιτόπια έρευνα, αφού έρθουν σε επαφή με τις νόμιμες και έκνομες αρχές και αφού διαπιστώσουν και καταγράψουν τις, πολλές φορές άγραφες, περιουσιακές ρυθμίσεις συμβουλεύουν τις κυβερνήσεις για 3 πράγματα: να υιοθετήσουν την άποψη των φτωχών, να εξασφαλίσουν τη συγκατάθεση των ελίτ και να αντιμετωπίσουν τη νομική και τεχνική γραφειοκρατία προκειμένου να επιτευχθεί ο τελικός στόχος.
Εν είδη συμπεράσματος, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Κάρολος Μαρξ πιθανώς θα σοκαριζόταν αν ανακάλυπτε ότι στις αναπτυσσόμενες χώρες μεγάλο μέρος των μαζών δεν αποτελείται από καταπιεσμένους νόμιμους προλετάριους, αλλά από καταπιεσμένους έκνομους μικροεπιχειρηματίες με σημαντικό αριθμό περιουσιακών στοιχείων. Το γεγονός ότι είναι έκνομοι, τους στερεί τη δυνατότητα να εκμεταλλευτούν τα περιουσιακά τους στοιχεία προκειμένου να παράξουν μεγαλύτερο κεφάλαιο. Δεν έχει νόημα να ζητάμε ανοιχτές οικονομίες χωρίς να αντιμετωπίζουμε το γεγονός ότι οι συνήθεις οικονομικές μεταρρυθμίσεις αφήνουν απ’ έξω το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας. Θα καταργηθεί το περιουσιακό απαρτχάιντ, όταν το κεφάλαιο γίνει ένα επιτυχημένο παιχνίδι, όχι μόνο στη Δύση, αλλά παντού.

Σάββατο 4 Απριλίου 2009

ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΙ ΘΑΝΑΤΟΙ ΛΥΚΩΝ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

http://arcturos.wordpress.com/
Νεκρός λύκος στις παρυφές της Βέροιας
Το απόγευμα της Τετάρτης 1 Απρίλιου, 3 χιλιόμετρα μόλις από το κέντρο της Βέροιας, στην διασταύρωση Σελίου στον δρόμο για την Παναγία Σουμελά, βρέθηκε τραυματισμένος λύκος σε πολύ σοβαρή κατάσταση. Ήταν ένα ενήλικο εύρωστο αρσενικό ζώο. Ειδοποιήθηκε αρχικά η αστυνομία, η οποία στη συνέχεια ενημέρωσε το Σύλλογο Ζωόφιλων Ημαθίας και μέχρι να μεταφερθεί στο Κυνοκομείο (δεν ήταν σαφές ότι επρόκειτο για λύκο) εξέπνευσε. Η Οικολογική Ομάδα Βέροιας, διαπίστωσε ότι ο θάνατος του ζώου προήλθε από πυροβολισμό. Η μία και μοναδική σφαίρα, τον είχε χτυπήσει κάτω από το δεξί μπροστινό πόδι, το οποίο και έσπασε.
Οργανωμένο κυνήγι λύκων στο Καρπενήσι
Μια τέτοια ανώνυμη καταγγελία δεχτήκαμε ηλεκτρονικά στις 5 Φεβρουαρίου (το παραθέτουμε αυτούσιο):
Ήμουν στο Καρπενήσι το σαββατοκύριακο και βρήκα αυτή τη φωτογραφία!

Γνώρισα επίσης και κάποιον που μου έλεγε με καμάρι και τρελό κέφι πως από πέρυσι έχει σκοτώσει 12 λύκους!!! Και δεν είναι ο μόνος που τους κυνηγάει!!! Ολόκληρη γενοκτονία!!! Ψάξτε στα χωριά Κερασοχώρι, Κρέντη και Λημέρι. Δεν ξέρω αν γίνεται κάτι σ’ αυτήν την περίπτωση αλλά είπα να σας στο στείλω έτσι κι αλλιώς! Υ.Γ. Στην επισυναπτόμενη φωτογραφία είναι 4 λύκοι που δεν συμπεριλαμβάνονται στους 12 παραπάνω!!! Έλεος.
Ανάλογες καταγγελίες έχουμε δεχτεί πολλές φορές χωρίς όμως να μπορεί να ταυτοποιηθεί ο δράστης καθώς και η περιοχή της παράνομης πράξης και χωρίς να έχει τιμωρηθεί ποτέ ένοχος.
Το συγκεκριμένο περιστατικό μαζί με τη φωτογραφία ως αποδεικτικό στοιχείο καταγγείλαμε στο Πρωτοδικείο Ευρυτανίας.
Δηλητηριασμένα δολώματα
Πληροφορίες για χρήση δηλητηριασμένων δολωμάτων με σκοπό την εξόντωση λύκων είχαμε πρόσφατα στο Δήμο Περάσματος του νομού Φλώρινας αλλά και τη Β. Εύβοια, το Καρπενήσι και τα Γρεβενά.
Βέβαια, η χρήση δηλητηριασμένων δολωμάτων παρά τη συγκεκριμένη στόχευση και χρήση της έχει καταστροφικά αποτελέσματα και θύματα σε πολλά και σημαντικά είδη της άγριας πανίδας που τρέφονται και ζουν στους ίδιους βιοτόπους.
Όλα τα παραπάνω περιστατικά αποδεικνύουν την ελλιπή φύλαξη της υπαίθρου παρά τη διοικητική λειτουργία της θηροφυλακής και της αγροφυλακής.
Συμπληρωματικά
Ο λύκος προστατεύεται σε όλη την Ευρώπη από τη νομοθεσία, με τη Σύμβαση της Βέρνης και την Οδηγία 92/43 της ΕΕ.
Στην Ελλάδα, ο λύκος έπαψε να θεωρείται επιζήμιο είδος από το 1991 και χαρακτηρίζεται επίσημα «τρωτό» είδος με πρώτη προτεραιότητα προστασίας από τον 39ο παράλληλο και νότια (νοητή γραμμή, στο χάρτη, που βρίσκεται η πόλη της Λαμίας). Ο Ν.998/79 του Δασικού Κώδικα στο αρ.19 ρυθμίζει τα ζητήματα που αφορούν τα μέτρα προστασίας για τη χλωρίδα και την πανίδα.

Παρασκευή 3 Απριλίου 2009

4/4/1968


4/4/1968
Το πρώτο ευρωπαϊκό είναι γεγονός. Η ΑΕΚ γίνεται η πρώτη ελληνική ομάδα που κατακτά τον πρώτο ευρωπαϊκό τίτλο στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ κερδίζοντας τη Σλάβια Πράγας με 89-82 στον τελικό του κυπέλλου κυπελλούχων. 80.000 φίλαθλοι (ρεκόρ ΓΚΙΝΕΣ για ένα παιχνίδι μπάσκετ παγκοσμίος) γεμίζουν το Παναθηναϊκό Στάδιο και είδαν τον Αμερικάνο (29), τον Ζούπα (12), τον Τρόντζο (24), τον Βασιλειάδη (11), τον Λερετζάκη (6), τον Χρηστέα (4) και τον Τσάβα (3) να σηκώνουν το τρόπαιο.

Πέμπτη 2 Απριλίου 2009

Ο ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΣΤΗ ΡΟΔΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΘΙΝΑΛΙΟΥ

Όταν αγοράσεις ένα χάρτη της Κέρκυρας και κοιτάξεις στο βορά θα δεις ότι η Ρόδα του δήμου Θιναλίου χαρακτηρίζεται σαν Αρχαιολογική περιοχή. Ο λόγος είναι ότι έχουν βρεθεί εκεί, σε χώρο στην παραλία ερείπια ενός αρχαίου ναού αφιερωμένου στον αρχαίο θεό του ηλίου Απόλλωνα. Σήμερα αποφάσισα να το παίξω τουρίστας στο μέρος μου, πήρα τον Ντέμη, τον σκύλο μου, και πήγα να επισκεφτώ τον αρχαίο ναό. Το τι είδα μπορείτε να το δείτε παρακάτω στις φωτογραφίες.







Πλήρη εγκατάλειψη από τον Δήμο Θιναλίου.
Μήπως πρέπει να διαγραφεί από τους χάρτες η ένδειξη περί αρχαιολογικού χώρου για να μη γινόμαστε και ρεζίλι στους επισκέπτες της περιοχής;
Ερώτηση: Η αρχαιολογία η Περιφέρεια και η Νομαρχία τι γνώμη έχει;

ΤΑΪΣΤΕ ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΣΑΣ


Με 2,985ευρω το μήνα μπορείτε να ταΐσετε μία αδέσποτη γάτα αγοράζοντας από το DIELLAS μία σακούλα 2 κιλών μπισκότα CRANCY (1,99 ευρώ για τη δίκιλη κόκκινη σακούλα). Ημερήσιο κόστος 0,0995 ευρώ. Επίσης με 22,5 ευρώ το μήνα μπορείτε να ταΐσετε ένα σκύλο μεγάλου μεγέθους αγοράζοντας με 15 ευρώ ένα εικοσάκιλο σάκο μπισκότα Vio Terpsi από το pet shop στην ευθεία του τρίκλινου, δίπλα στις εφημερίδες. Ημερήσιο κόστος 0,75 ευρώ. Το κόστος είναι λιγότερο από μία εφημερίδα για να ταΐζεται συγχρόνως ένα μεγαλόσωμο σκύλο και μία ενήλικη γάτα, καθημερινά και η χαρά που θα παίρνετε όταν σας λένε ευχαριστώ με τον τρόπο τους που δεν πληρώνετε.
Τα καταστήματα που αναφέρω το κάνω μόνο και μόνο γιατί τυχαία εκεί έχω βρει τις πιο συμφέρουσες τιμές. Επίσης για κονσέρβες και άμμο γάτων προτείνω MIGLIOR GATTO από τα ΔΗΜΗΤΡΑ και ΜΑΡΚΑΤΟ και για κονσέρβες σκύλου ORLANDO από τα LIDL.