Πως θα σας φαινόταν αν σας λέγαμε ότι οι Κυκλάδες κάποτε ήταν ένα μόνο ενιαίο νησί και ο Κορινθιακός και Σαρωνικός κόλπος απλώς δύο λίμνες; Κι όμως αυτό δεν είναι αστείο!
Όπως εξηγεί στο βιβλίο «Ιστορική Γεωγραφία του Αρχαίου Κόσμου. Ελλάδα-Ρώμη» ο αρχαιολόγος και ιστορικός Γεώργιος Σταϊνχάουερ, στο Πλειστόκαινο (παλαιολιθική περίοδο) η στάθμη της θάλασσας που ακολούθησε την τήξη των πάγων ανέβηκε κατά τουλάχιστον 120 μέτρα.
Προτού συμβεί αυτό, υπολογίζεται ότι η Κέρκυρα και η Λευκάδα στο Ιόνιο και η Σαλαμίνα και η Αίγινα στον Σαρωνικό ήταν ακόμη μέρος της ξηράς. Κάτι που σημαίνει ότι τα βαθύτερα σημεία του Κορινθιακού και του Σαρωνικού ήταν λίμνες. Αντίστοιχα και τα σημερινά νησιά των Κυκλάδων ήταν ένα ενιαίο κομμάτι ξηράς που με την άνοδο της στάθμης της θάλασσας έμειναν έξω μόνο οι κορυφές της ξηράς, δηλαδή τα νησιά!
Ωστόσο και κατά την ιστορική περίοδο είχαμε άνοδο της στάθμης της θάλασσας κατά 2-2,5 μέτρα. Αυτό δείχνουν ερείπια αρχαίων λιμένων (Πειραιάς, Επίδαυρος, Λακωνικό Γυθείου) με εγκαταστάσεις βυθισμένες στη θάλασσα ή και ολόκληρες πόλεις όπως το Παυλοπέτρι κοντά στην Ελαφόνησο.
Λιμενικές εγκαταστάσεις βυθίστηκαν και στην Ανατολική Κρήτη, αντίθετα στη Δυτική υπήρξε ανύψωση, λόγω τοπικών γεωλογικών φαινομένων και το λιμάνι της Φαλάσαρνας βρίσκεται μερικά μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου