Στην Ελλάδα, αν πας στον οδοντίατρο και διαγνώσει φλεγμονή, σου χορηγεί αντιφλεγμονώδη. Εμένα εδώ και δύο εβδομάδες μου έγγραψε να πάρω τρία χάπια την ημέρα για έξι ημέρες. Σύνολο χαπιών που χρειαζόμουν για τη θεραπεία 3Χ6 = 18. Πήγα λοιπόν στο φαρμακείο και μου έδωσαν ένα κουτί με 42 δισκία. Ρώτησα αν έχουν μικρότερο και μου απάντησαν ότι αυτή είναι η μικρότερη συσκευασία. Άρα ενώ χρειαζόμουν 18 χάπια αναγκάστηκα να αγοράσω 24 δισκία επιπλέον από ένα φάρμακο που εισάγεται από την Ιαπωνία. Το συγκεκριμένο αντιφλεγμονώδη χορηγείτε σε αρκετές περιπτώσεις ακόμα και ορθοπεδικές. Άρα το ΕΣΥ αντί να πληρώνει για 18 χάπια, πληρώνει για 42.
Πως θα μπορούσε να γίνει οικονομία; Ακριβώς όπως γίνεται στη Μεγάλη Βρετανία. Στο φαρμακείο θα άνοιγαν τη συσκευασία, θα μου έδιναν και θα χρέωναν μόνο 18 δισκία και θα εκτύπωναν αυτοκόλλητη ετικέτα την οποία θα καλούσαν σε χάρτινο σακουλάκι.
Τι εμποδίζει να γίνει μία τέτοια κίνηση που οδηγεί στην εξοικονόμηση χρημάτων στην τσέπη μας και μειώνει τα έξοδα του ΕΣΥ. Μήπως, μήπως λέω, δεν ισχυρίζομαι ότι ισχύει, το ότι έτσι θα χάσουν χρήματα, οι εισαγωγείς φαρμάκων αλλά και οι έλληνες φαρμακοβιομήχανοι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου